Τα συνθήματα είναι εργαλείο επιρροής για να επιτύχεις την ολοκλήρωση ενός εγχειρήματος. Μπορούν να αποδώσουν το μήνυμα ενός κινήματος με ένα τρόπο που είναι εύκολα απομνημονεύσιμος και περιεκτικός. Για τους ένθερμους υποστηρικτές των εκτρώσεων, τα συνθήματά τους αυτό ακριβώς καταφέρνουν. Επίσης, καταφέρνουν με αποτελεσματικό τρόπο να χαρακτηρίσουν όλους αυτούς που αγωνίζονται για τις ζωές των αγέννητων παιδιών ως αποκρουστικούς μισογύνηδες, που θέλουν να φορτώνονται οι άμοιρες γυναίκες με το βάρος ενός κοπαδιού από ανεπιθύμητα παιδιά.

Η βιολογική μητέρα της κόρης μου βιάσθηκε στα 13 της χρόνια.

Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης μαζί μέ τό κίνημα "ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ" ὀργανώνουν ἐκδήλωση γιά μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου καί νέους ὑπέρ τῆς ζωῆς καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων [30 Νοεμβρίου 2019]

Μια παράξενη ατμόσφαιρα διαμορφώνεται στο θάλαμο αναμονής μιας Κλινικής εκτρώσεων, καθώς οι γυναίκες αναμειγνύονται περιμένοντας για τη δική τους επέμβαση. Αρκετές πιάνουν μια θέση και ξεχνιώνται με τις οθόνες των κινητών ή άλλων παρόμοιων συσκευών. Άλλες ξεφυλλίζουν περιοδικά για τη μόδα, με θέματα επιφανειακά, όπως το ποια ηθοποιός φορούσε το πιο εντυπωσιακό φόρεμα. Συχνά σπάει ο πάγος με κάποιο ετοιμόλογο σχόλιο, εξευτελίζοντας τον κόσμο που διαδηλώνει υπέρ της ζωής έξω από το κτήριο. Τέτοια σχόλια είναι του τύπου: «αυτοί οι άνθρωποι έχουν πιάσει μια πολύ καλή θέση εργασίας» ή «δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν;». Υποτιμητικές παρατηρήσεις ή νευρικό γέλιο ακολουθεί και κάπως έτσι οι γυναίκες αρχίζουν να συνδέονται μεταξύ τους.

Ἡ συζήτηση γιά τίς ἀντιλήψεις ὁρισμένων σύγχρονων θεολόγων γιά τό πρόσωπο στόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο, πιό συγκεκριμένα, γιά τήν ὀντολογία τοῦ προσώπου, μπορεῖ ἀπό ὁρισμένους νά θεωρεῖται ἀπαξιωτικά ὡς ἀνούσια «θεολογική γυμναστική», δηλαδή ὡς συζήτηση χωρίς ποιμαντικό ἀντίκρισμα, δυστυχῶς ὅμως οἱ ἀπόψεις γιά τίς ὁποῖες γίνεται λόγος ἔχουν στενή σχέση μέ τραγικές πτυχές τῆς καθημερινότητας.

Η βιολογική μητέρα της κόρης μου βιάσθηκε στα 13 της χρόνια.

Ήταν Σεπτέμβριος του 1982 όταν η Φανή έφυγε από το χωριό της, κοντά στα Σέρβια της Κοζάνης, για να έλθει στη συμπρωτεύουσα να δουλέψει σε ένα μεγάλο κατάστημα με εποχιακά είδη στην Εγνατία οδό. Στην αρχή ήταν φοβισμένη και διστακτική. Σύντομα όμως κατάφερε να κυκλοφορεί με άνεση παντού. Νοίκιασε ένα δυάρι στην οδό Ολύμπου, κοντά στην πλατεία Δικαστηρίων για να πηγαίνει στη δουλειά με τα πόδια.

Μην επιτρέψετε να εκτελεσθεί δικαστική απόφαση που θανατώνει το αγέννητο παιδί μητέρας με νοητική υστέρηση.