Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσετε τους υπέρμαχους των αμβλώσεων να ερωτούν: «Πιστεύετε αλήθεια ότι μια έγκυος γυναίκα εξαρτημένη από την κόκα είναι σε θέση να κρατήσει ένα μωρό που θα μεγαλώσει εθισμένο στο κρακ και θα ζει μέσα στο δρόμο;». Αυτό, φυσικά, είναι ένα ερώτημα με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τη φτώχεια και την αναπηρία του παιδιού. Υπονοεί ουσιαστικά ότι ένα μωρό καλύτερα να καταλήξει νεκρό παρά να γεννηθεί με εθισμό στα ναρκωτικά. Και με τα τόσα πολλά επιχειρήματα που έχουν προηγηθεί, το ερώτημα υποδεικνύει την απάντηση που όφειλε να αναμένει.

Μια νοσηλεύτρια θυμάται τις τραγικές τελευταίες στιγμές που πέρασε δίπλα σε ένα νεογέννητο μωρό με σύνδρομο Down που είχε εγκαταλειφθεί για να πεθάνει μετά από μια αποτυχημένη άμβλωση.

Μαία καταγγέλλει: μωρά που επιβιώνουν από εκτρώσεις εγκαταλείπονται σε λεκάνες να πεθάνουν παλεύοντας να ανασάνουν.

Έχετε σίγουρα ακούσει υποστηρικτές της έκτρωσης να προβάλλουν αυτό το ψευδο-επιστημονικό επιχείρημα . Αλλά τί συμβαίνει όταν αρνούμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων την προσωπικότητά τους; Το Ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι Ναζί, η υποδούλωση των Αφροαμερικανών, η καταπίεση των γυναικών, είναι κάποιες από τις μεγάλες αδικίες που βασίστηκαν σε αυτό το επιχείρημα. Ο Δρ. Christopher Kaczor, Καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφέας του βιβλίου: «Η Δεοντολογία της Άμβλωσης: Τα Δικαιώματα της Γυναίκας, η Ανθρώπινη Ζωή και τα Ερωτήματα της Δικαιοσύνης», εμβαθύνει στην ηθική και κυριολεκτική έννοια της προσωπικότητας και εξετάζει τί ακριβώς ισχύει για τα αγέννητα παιδιά.

Αξίζει να σκύψουμε με προσοχή πάνω στο χιλιοακουσμένο σύνθημα των διαδηλώσεων υπέρ των εκτρώσεων πως η άμβλωση πρέπει να υπάρχει γιατί εξασφαλίζει τα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» της γυναίκας.

Το κίνημα υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού «Αφήστε με να Ζήσω!» χαιρετίζει καταρχήν την απόφαση της Εθνικής Αρχής Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής να θέσει σε διαβούλευση τη δημιουργία «τράπεζας ζωής»,

Η άδικη, επιλεκτική θανάτωση των μικρών κοριτσιών, πριν ακόμη αυτά γεννηθούν.

Το Ίδρυμα είναι προσεκτικό στη χρήση της λέξης επειδή πολλά από τα μέλη του αντιτίθενται στην άμβλωση, αλλά η πρόθεσή του είναι σαφής.

Σε ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με την αυτοκτονία των εφήβων, που δημοσιεύθηκε στο Pediatrics (Παιδιατρική), οι συγγραφείς παραλείπουν «κατά λάθος» δύο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, αυτόν της σεξουαλικής δραστηριότητας και της έκτρωσης. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων (American College of Pediatricians),  έχει σημειώσει στο παρελθόν τη σημαντική συμβολή αυτών των παραγόντων στην αυτοκτονία των εφήβων, όπως και τον ρόλο της κατάθλιψης.