Έχετε σίγουρα ακούσει υποστηρικτές της έκτρωσης να προβάλλουν αυτό το ψευδο-επιστημονικό επιχείρημα . Αλλά τί συμβαίνει όταν αρνούμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων την προσωπικότητά τους; Το Ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι Ναζί, η υποδούλωση των Αφροαμερικανών, η καταπίεση των γυναικών, είναι κάποιες από τις μεγάλες αδικίες που βασίστηκαν σε αυτό το επιχείρημα. Ο Δρ. Christopher Kaczor, Καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφέας του βιβλίου: «Η Δεοντολογία της Άμβλωσης: Τα Δικαιώματα της Γυναίκας, η Ανθρώπινη Ζωή και τα Ερωτήματα της Δικαιοσύνης», εμβαθύνει στην ηθική και κυριολεκτική έννοια της προσωπικότητας και εξετάζει τί ακριβώς ισχύει για τα αγέννητα παιδιά.

Αξίζει να σκύψουμε με προσοχή πάνω στο χιλιοακουσμένο σύνθημα των διαδηλώσεων υπέρ των εκτρώσεων πως η άμβλωση πρέπει να υπάρχει γιατί εξασφαλίζει τα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» της γυναίκας.

Το κίνημα υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού «Αφήστε με να Ζήσω!» χαιρετίζει καταρχήν την απόφαση της Εθνικής Αρχής Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής να θέσει σε διαβούλευση τη δημιουργία «τράπεζας ζωής»,

Η άδικη, επιλεκτική θανάτωση των μικρών κοριτσιών, πριν ακόμη αυτά γεννηθούν.

Το Ίδρυμα είναι προσεκτικό στη χρήση της λέξης επειδή πολλά από τα μέλη του αντιτίθενται στην άμβλωση, αλλά η πρόθεσή του είναι σαφής.

Σε ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με την αυτοκτονία των εφήβων, που δημοσιεύθηκε στο Pediatrics (Παιδιατρική), οι συγγραφείς παραλείπουν «κατά λάθος» δύο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, αυτόν της σεξουαλικής δραστηριότητας και της έκτρωσης. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων (American College of Pediatricians),  έχει σημειώσει στο παρελθόν τη σημαντική συμβολή αυτών των παραγόντων στην αυτοκτονία των εφήβων, όπως και τον ρόλο της κατάθλιψης.

«Εάν γίνει η άμβλωση παράνομη, οι γυναίκες θα αναζητήσουν "ύποπτους" χώρους για να τη κάνουν και οι θάνατοι θα εκτοξευτούν». Αυτό είναι ένα πολύ συνηθισμένο επιχείρημα που χρησιμοποιείται για την υπεράσπιση των αμβλώσεων σήμερα. Αλλά πόσο αξιόπιστο είναι; Ας αναλύσουμε αυτή την άποψη με την Δρ Kathi Aultman, γυναικολόγο, που παλαιότερα πραγματοποιούσε εκτρώσεις, και πρώην Διευθύντρια Ιατρικού προσωπικού στην Planned Parenthood.

Μια μετα-ανάλυση1 που δημοσιεύθηκε το 2011 στο British Journal of Psychiatry (Βρετανικό Περιοδικό της Ψυχιατρικής) αναζωπύρωσε τη διαμάχη για την έκτρωση και τις επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία. Η ερευνητική ψυχολόγος Δρ. Priscilla Coleman συνδύασε τα ευρήματα 22 μελετών και η ανασκόπησή της βρήκε ότι οι γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση είναι 81% πιο πιθανό να παρουσιάσουν προβλήματα ψυχικής υγείας από αυτές που δεν έχουν κάνει έκτρωση. Αυτή η αναλυτική ανασκόπηση πολλαπλών μελετών συμπεριλάμβανε δεδομένα που συλλέχθηκαν μεταξύ 1995 και 2009 για 877.181 γυναίκες από έξι διαφορετικές χώρες.

Η «Αμερικανική Ένωση Μαιευτήρων και Γυναικολόγων υπέρ της Ζωής» (AAPLOG) και το «Αμερικανικό Κολέγιο Παιδιάτρων» (ACPEDs) παρουσιάζουν την