Παρά τις «προοδευτικές» δηλώσεις αθώωσής της και τον ανηλεή πόλεμο σε όσους τιμούν την αγέννητη ζωή, η αλήθεια για την έκτρωση τελικά αναδεικνύεται.
Παρά τις «προοδευτικές» δηλώσεις αθώωσής της και τον ανηλεή πόλεμο σε όσους τιμούν την αγέννητη ζωή, η αλήθεια για την έκτρωση τελικά αναδεικνύεται.
Ναι, όταν έρχονται αντιμέτωπες με την ερώτηση, οι περισσότερες γυναίκες θα προτιμούσαν να μην είχαν κάνει έκτρωση και οι περισσότερες βιώνουν συναισθήματα θλίψης, ενοχής και μεταμέλειας μετά το γεγονός.
Πέρα των όσων πολύ σωστά επισημαίνει ο αρθρογράφος, για τους Ορθόδοξους γονείς, υπάρχει ένας ακόμη σημαντικότερος λόγος που επιθυμούν να γεννηθεί το άρρωστο μωρό τους, έστω και αν η ζωή του αναμένεται να είναι πολύ σύντομη.
Δίνει η έκτρωση μετά από τη σεξουαλική κακοποίηση ανακούφιση; Οι ίδιοι οι γυναικολογικοί χειρισμοί ξυπνούν οδυνηρές αναμνήσεις και το επιχείρημα πως απομακρύνεται το παιδί του βιαστή είναι ακόμη ποιο ταπεινωτικό.
Ήμουν μια 40χρονη που επέζησε από καρκίνου του μαστού. Δεν είχε περάσει και πολύς καιρός από τη θεραπεία μου ώστε να «τολμήσω» μια εγκυμοσύνη. Μας είπαν να είμαστε προσεκτικοί, οπότε ο σύζυγός μου έκανε βασεκτομή* - αλλά αυτή δεν λειτούργησε αρκετά γρήγορα… Ο σύζυγός μου, η μητέρα, ο πατέρας και η αδελφή μου έβγαλαν τα όπλα τους εναντίον μου... Έκανα την έκτρωση μέσα σε μια εβδομάδα από τότε που ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος, ήταν μια κύηση 10 εβδομάδων.
Έχετε σίγουρα ακούσει υποστηρικτές της έκτρωσης να προβάλλουν αυτό το ψευδο-επιστημονικό επιχείρημα . Αλλά τί συμβαίνει όταν αρνούμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων την προσωπικότητά τους; Το Ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι Ναζί, η υποδούλωση των Αφροαμερικανών, η καταπίεση των γυναικών, είναι κάποιες από τις μεγάλες αδικίες που βασίστηκαν σε αυτό το επιχείρημα. Ο Δρ. Christopher Kaczor, Καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφέας του βιβλίου: «Η Δεοντολογία της Άμβλωσης: Τα Δικαιώματα της Γυναίκας, η Ανθρώπινη Ζωή και τα Ερωτήματα της Δικαιοσύνης», εμβαθύνει στην ηθική και κυριολεκτική έννοια της προσωπικότητας και εξετάζει τί ακριβώς ισχύει για τα αγέννητα παιδιά.
Σε ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με την αυτοκτονία των εφήβων, που δημοσιεύθηκε στο Pediatrics (Παιδιατρική), οι συγγραφείς παραλείπουν «κατά λάθος» δύο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, αυτόν της σεξουαλικής δραστηριότητας και της έκτρωσης. Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων (American College of Pediatricians), έχει σημειώσει στο παρελθόν τη σημαντική συμβολή αυτών των παραγόντων στην αυτοκτονία των εφήβων, όπως και τον ρόλο της κατάθλιψης.
Συχνά διατυπώνεται η θέση, πως η άμβλωση είναι έκφραση της ελεύθερης και ανεξάρτητης επιλογής της γυναίκας, η οποία μέσω αυτής ενδυναμώνεται και αποδεικνύει πως ελέγχει το σώμα της. Δυστυχώς σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε το «The Elliot Institute» στις ΗΠΑ, και αφορούσε γυναίκες που έκαναν άμβλωση, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι γυναίκες επιθυμούν στην πλειοψηφία τους να κρατήσουν τα παιδιά, αλλά η άνεση που δίνει ο νόμος για την άμβλωση, κάνει τους πατέρες των παιδιών εκβιαστικούς απέναντί τους, ώστε αναγκάζονται να προχωρήσουν στη θανάτωση του παιδιού τους.
«Οι γονείς αντικρίζουν μια ανθρώπινη μάσκα και δεν έχουν ιδέα για το πώς έχασαν το παιδί τους μέσα από τα χέρια τους» (Τέρρι).
Μας κοίταξε κατευθείαν με τα μπλε του μάτια, μας χαμογέλασε, και τον ερωτευτήκαμε αμέσως... και... ήταν μια καταπληκτική στιγμή...
Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» είναι ένα κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου παιδιού (Pro-life).
Βασική αρχή του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» είναι η επιστημονική θέση ότι αρχή της ανθρώπινης ζωής είναι η πρωταρχική στιγμή της σύλληψης (δηλ. της γονιμοποιήσεως του ωαρίου από το σπερματοζωάριο).
Η ανθρώπινη ζωή που δημιουργείται τη στιγμή της γονιμοποίησης, ως μονοκύτταρος ζυγώτης, είναι ήδη άνθρωπος και αξίζει ως άνθρωπος την τιμή και την προστασία.
Οποιαδήποτε καταστροφική δράση επί της ανθρώπινης ζωής, είτε άμεσα με τη μορφή μηχανικής ή χημικής ή άλλης (π.χ ακτινοβολίας κλπ.) επέμβασης, είτε έμμεσα με τη μορφή στέρησης των υποστηρικτικών της ζωής λειτουργιών, που αφορούν τον νεοσχηματισθέντα άνθρωπο, και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης αυτού (ως ζυγωτού, μοριδίου, βλαστοκύστης, πρώιμα εμφυτευμένου εμβρύου ή επόμενου σταδίου ανάπτυξης έως και τον τοκετό), η οποία οδηγεί σε καταστροφή και τερματισμό της ζωής του, συνιστά αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και είναι πράξη που προσβάλλει άμεσα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή.
Το κίνημά μας για λόγους επιστημονικούς και με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε τέτοια πρακτική και υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή από τη στιγμή της γονιμοποίησης.