«Η έκτρωση αποτελεί μιά αναγκαστική απόφαση "συμπάθειας" (!) από τους γονείς και τους ιατρούς, για το μωρό που θα διαγνωσθεί με μια σοβαρή και πιθανότατα θανατηφόρο ασθένεια μέσα στη μήτρα. Οι μητέρες δικαιούνται να κάνουν αυτή την επιλογή για το παιδί τους». Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που τα αγέννητα παιδιά διαγιγνώσκονται με ασθένειες που περιορίζουν δραστικά τη ζωή τους. Είναι, όμως, η έκτρωση έκφραση αληθινής συμπάθειας;
Η Νεογνολόγος Δρ. Kendra Kolb εξηγεί τί προκαλεί η άμβλωση στα αγέννητα παιδιά και πώς μπορούμε πραγματικά να τιμήσουμε και να υποστηρίζουμε τους νεαρούς αυτούς ασθενείς.
Μετάφραση βίντεο:
Είναι απελπιστικό όταν κάποιος γονέας μαθαίνει, ότι ο αγέννητος γιος ή η κόρη του παρουσιάζει μια σοβαρή ιατρική κατάσταση, που θα δημιουργήσει στο παιδί συγκεκριμένες δυσκολίες στη ζωή ή ακόμα και θα επηρεάσει την ικανότητά του να επιβιώσει. Ως Νεογνολόγος, φροντίζω προσωπικά πολλούς ασθενείς, στους γονείς των οποίων ειπώθηκαν αυτά τα τραγικά νέα.
Δυστυχώς, σε πολλούς γονείς λέγεται για αυτές τις περιπτώσεις, ότι η άμβλωση είναι η μόνη επιλογή τους ή η καλύτερη επιλογή τους. Αλλά η έκτρωση δεν αποτελεί τη μόνη επιλογή, όταν ένα αγέννητο παιδί έχει διαγνωστεί με μια σοβαρή ή θανατηφόρα ιατρική κατάσταση.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι, δυστυχώς, για μερικά μωρά, γίνεται λανθασμένη διάγνωση μέσα στη μήτρα, ενώ άλλα μωρά παρουσιάζουν ιατρικές παθήσεις των οποίων η μακροπρόθεσμη έκβαση είναι ασαφής κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Αν τους δοθεί η ευκαιρία να γεννηθούν, κάποια από αυτά τα μωρά θα αποδειχθούν τελείως υγιή –εάν τους είχε γίνει λανθασμένη διάγνωση–, ενώ άλλα μπορεί πράγματι να έχουν κάποιες ειδικές ανάγκες, αλλά τελικά θα ζήσουν μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Από ιατρική άποψη, είναι πολύ δύσκολο να προβλέψουμε με ασφάλεια τη μακροπρόθεσμη εξέλιξη πολλών από τις καταστάσεις που διαγιγνώσκονται σε ένα μωρό ενδομητρίως.
Είναι τραγωδία ότι ορισμένοι γονείς έχουν προχωρήσει σε άμβλωση που βασίστηκε σε λανθασμένη διάγνωση. Αυτή είναι η ιστορία της Suzanne Guy, η οποία στις 22 εβδομάδες κύησης πληροφορήθηκε ότι το μωρό της είχε μια χρωμοσωμική ανωμαλία ασύμβατη με τη ζωή και παροτρύνθηκε να κάνει μια έκτρωση από τρεις διαφορετικούς γιατρούς. Η Suzanne αρνήθηκε, γέννησε την κόρη της στις 26 εβδομάδες, και τώρα η κόρη της Rachel είναι 21 ετών. Είναι τραγωδία ότι η Rachel, ίσως δεν ήταν εδώ σήμερα, αν η μητέρα της είχε πάρει απόφαση βασισμένη σε μια λανθασμένη διάγνωση.
Στην περίπτωση ενός μωρού, που έχει διαγνωσθεί με αξιοπιστία πως πάσχει από ένα θανατηφόρο νόσημα, ενώ βρίσκεται ακόμη μέσα στη μήτρα, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα έμβρυα είναι άνθρωποι, που η ζωή τους αξίζει να αντιμετωπίζεται με τον υψηλότερο δυνατό σεβασμό και συμπόνια, ανεξάρτητα από την σοβαρή τους νόσο. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι τα παιδιά με θανατηφόρες παθήσεις θα πρέπει να εκτρωθούν, για να μην επιτρέψουμε να βιώσουν τα βάσανα της νόσου τους. Αυτή η δικαίωση της άμβλωσης, δεν υποστηρίζεται ούτε από την ιατρική επιστήμη, ούτε είναι τίμια. Η τρέχουσα ιατρική επιστήμη διαβεβαιώνει ότι τα μωρά ήδη –και πρίν– τις 20 εβδομάδες είναι ικανά να βιώσουν πόνο.
Σε μια έκτρωση με διαστολή και εκκένωση (D & E) τα μωρά διαμελίζονται σκόπιμα, πολλά ενώ είναι ακόμα ζωντανά, με βίαιη απόσπαση των χεριών και των ποδιών τους, ενώ τα σώματα και τα κρανία τους συνθλίβονται πριν εξαχθούν από τη μήτρα. Στη διαδικασία πρόκλησης τοκετού του τρίτου (3ου) τριμήνου γίνεται στο μωρό μια θανατηφόρος ένεση με μεγάλη βελόνα στο κεφάλι ή στην καρδιά. (Αυτά τα μωρά υποφέρουν από τον έντονο πόνο).
Στις περιπτώσεις που τα μωρά διαγιγνώσκονται, ενώ βρίσκονται ακόμη στη μήτρα, με μια θανατηφόρο νόσο, θα πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στην προώθηση του τομέα της νεογνικής ανακουφιστικής φροντίδας, η οποία παρέχει παρηγορητική ιατρική περίθαλψη για τα μωρά με θανατηφόρο νόσο, ανακουφίζοντας οποιονδήποτε πόνο ή ταλαιπωρία κατά τη διαδικασία του θανάτου τους. Έχω φροντίσει προσωπικά πολλά μωρά που γεννήθηκαν με θανατηφόρες ασθένειες.
Παρακολουθούμε προσεκτικά αυτά τα μωρά για οποιασδήποτε ένδειξη πόνου και συνεργαζόμαστε με τους γονείς για να αντιμετωπίσουμε με αγάπη τη δυσφορία του μωρού, με αναλγητικά, οξυγόνο και άλλα κατάλληλα μέτρα, όπως ενδείκνυται με βάση την ιατρική επιστήμη. Προσαρμόζουμε την προσέγγισή μας, την υποστήριξη και τη φροντίδα αυτών των μωρών με πολύ εξατομικευμένο τρόπο και ανάλογα με τη νόσο τους, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες κάθε βρέφους και κάθε οικογένειας.
Παρέχουμε επίσης υποστήριξη προς τις μητέρες τέτοιων μωρών με κάθε δυνατό τρόπο. Οι μητέρες έχουν την ευκαιρία να τα κρατήσουν, να τα φιλήσουν, να τους μιλήσουν και να ανακουφίσουν τα μωρά τους καθώς φεύγουν.
Δυστυχώς, σε πολλές μητέρες που κυοφορούσαν μωρά με θανατηφόρα νοσήματα δεν δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να γνωρίσουν ή να επιλέξουν την ανακουφιστική φροντίδα για το παιδί τους. Αν υποστηρίζουμε αληθινά την ενδυνάμωση και την εκπαίδευση των γυναικών, πρέπει να συζητήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά αυτή τη συμπαθή και τιμητική για τη ζωή επιλογή, με τις γυναίκες που κυοφορούν αυτά τα παιδιά.
Όλα τα μωρά αξίζει να γεννηθούν, να αντιμετωπισθούν με συμπόνια, να θεραπευθούν με αξιοπρέπεια και σεβασμό, και όλα αξίζουν να υποστηρίζονται, ακόμη και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θανάτου τους.
Η ηθική και οι αξίες μιας κοινωνίας είναι τόσο ισχυρά όσο η μεταχείριση των ασθενέστερων, μικρότερων και πιο ευάλωτων μελών της.
Πηγή: youtube.com
