Μερικές φορές τα πράγματα γίνονται όπως δεν τα περιμένουμε...
Η εμφύτευση του μωρού στη μήτρα δεν γίνεται σωστά.
Η Βλαστοκύστη, το πολύ μικρό εμβρυάκι–μπαλίτσα , ταξιδεύει μέσα στην σάλπιγγα της μητέρας ψάχνοντας τον τόπο που θα εμφυτευθεί στη μήτρα. Και πράγματι καταφέρνει να τον βρει στην 6η μέρα της ζωής και φωλιάζει εκεί γερά κατά την 10η –14η μέρα.
Αυτή η διείσδυση και η βύθιση του μωρού–Βλαστοκύστης στη μήτρα αποτελεί την φυσιολογική και αναγκαία προϋπόθεση ώστε αυτό να ζήσει και να αναπτυχθεί.
Την εμφύτευση ακολουθεί η ανάπτυξη του πλακούντα, (οργάνου που ευθύνεται για την παραγωγή των ορμονών ,την θρέψη και συντήρηση της κύησης ) και η προοδευτική ολοκλήρωση της διάπλασης του μωρού.
Είναι δυνατόν όμως να δημιουργηθούν προβλήματα στην εμφύτευση.
Μπορεί το μωρό να νεκρωθεί πρώιμα και να αποβληθεί. Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει νόσημα ασύμβατο με τη ζωή, π.χ. σοβαρή χρωμοσωμική ανωμαλία.
Άλλοτε το ενδοθήλιο της μήτρας είναι ακατάλληλο για εμφύτευση. Αυτό γίνεται μετά από λήψη ορμονικών σκευασμάτων, (ορμονική αντισύλληψη, χάπι επόμενης μέρας, σπιράλ που απελευθερώνει ορμόνη), από ύπαρξη μηχανικού ή χημικού εμποδίου, π.χ. σπιράλ χαλκού, όγκοι καλοήθεις ή κακοήθεις, συμφύσεις ή ουλές από προηγούμενες επεμβάσεις (και εκτρώσεις) ή από νοσήματα (συνήθως ενδομητρίωση ή φλεγμονώδης νόσος πυέλου μετά άμβλωση) ή φάρμακα που αλλοιώνουν το ενδοθήλιο.
Άλλοτε το μωρό εμφυτεύεται σε δύσκολα μέρη, εντός ή εκτός μήτρας, και τότε μιλούμε για έκτοπη ή εξωμήτρια κύηση. Εδώ ανήκουν η σάλπιγγα (95-97% των περιπτώσεων), η περιτοναϊκή κοιλότητα, η ωοθήκη, και κάποιες δύσκολες περιοχές της μήτρας. Η ανάπτυξη του παιδιού στις περιπτώσεις αυτές είναι προβληματική για το ίδιο το μωρό και τη μητέρα.
Από πολλούς συνιστάται η έκτρωση. Ο Θεός όμως δίνει τις δικές του λύσεις στις μητέρες που τον εμπιστεύονται αληθινά. Ένα τέτοιο περιστατικό παρουσιάζουμε εδώ, προς ενθάρρυνση των μητέρων που κυοφορούν τέτοια παιδιά. Η ολοκλήρωση μιας εξωμήτριας κύησης και η γέννηση βιώσιμου νεογνού αποτελεί μεγάλη ευλογία.
Για τον Πατέρα και Δημιουργό αυτών των παιδιών τίποτα δεν είναι αδύνατον.
Thomas Smith, Επέζησε από Έκτοπη Σαλπιγγική Κύηση.
Δημοσιεύτηκε στις 6 Ιαν, 2014.
Οι πιθανότητες μια έκτοπη σαλπιγγική εγκυμοσύνη να επανεμφυτευθεί στη μήτρα είναι ελάχιστες. Οι περισσότεροι ιατροί συνιστούν διακοπή κύησης λόγω αυξημένου κινδύνου για την μητέρα. Ο Thomas Smith κατέρριψε όλες τις πιθανότητες, καθώς η μητέρα του αψήφησε τη ζωή της για να τον φέρει στον κόσμο.
Η μητέρα μου συνήθιζε να με πειράζει συνέχεια. Μου έλεγε πως κόντεψα να την πεθάνω όταν πήγε να με γεννήσει. Και εγώ μετά την πείραζα και της έλεγα... τέλος πάντων. Αλλά καταλαβαίνετε, δεν ήθελε να πει κάτι αρνητικό, μόνο έκανε ένα μικρό αστείο.
Αλλά πηγαίνοντας πίσω, στο Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους, τηλεφώνησα στη μητέρα μου και την ρώτησα και της είπα: «Εντάξει λοιπόν μητέρα, τί ακριβώς συνέβη σε μένα;».
Και τότε ήταν που εκείνη ξεκίνησε να μου περιγράφει πως εγώ ήμουν μια έκτοπη κύηση.
Πήγε στο Νοσοκομείο, όπως σας περιέγραψα, διότι είχε παρουσιάσει κάποιες ιατρικές επιπλοκές, όπως μάλιστα μου εμπιστεύθηκε, αιμορραγούσε. Και οι γιατροί ήθελαν να γίνει έκτρωση σε μένα. Αλλά εκείνη τους είπε: «Aν το μωρό μου πρέπει να πεθάνει, τότε θα πεθάνω και εγώ»! Και όταν σκεφτείς αυτή την απάντηση, σε μένα τουλάχιστον, φέρνει στο μυαλό μου τα λόγια του Ευαγγελίου, όταν ο Ιησούς λέει: «μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ» (Ιω. 15, 13.)
Αλλά σε αυτή τη περίπτωση ήταν μια μητέρα πρόθυμη να θυσιάσει τη ζωή της για ένα παιδί.
Και όταν άρχισε η διαδικασία του τοκετού, γιατί κοιτάτε τώρα ποιά ήταν η ειρωνεία... Ήταν πρόθυμοι να προχωρήσουν σε Καισαρική τομή, αλλά με σκοπό να με εκτρώσουν.
Γιατί έτσι αποφάσισαν, μιας και εγώ ήμουν σαλπιγγική κύηση.
Δεν υπάρχει τρόπος να χρησιμοποιήσεις ένα εκτρωτικό χειρουργικό εργαλείο, αλλά ΔΕΝ είχαν την επιθυμία να κάνουν Καισαρική Τομή για να σώσουν τη ζωή μου.
Δεν μπορείς να περιγράψεις στα αλήθεια τα συναισθήματα...το να μάθεις πως η μητέρα σου, η κυρία στης οποίας το σώμα φιλοξενήθηκες για εννέα μήνες, ή στην περίπτωσή μου για επτά μήνες, πως εκείνη ήταν αποφασισμένη παρά όλους τους κινδύνους που την απειλούσαν να με γεννήσει…
Ήταν αποφασισμένη να πει: «Η ζωή του μωρού μου είναι πιο σημαντική από τη δική μου».
Αυτό απαιτεί δύναμη και κουράγιο, κι αυτό που είμαι σε θέση να πω είναι : «Σ’ ευχαριστώ μητέρα μου, σ’ ευχαριστώ»!
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως πρέπει να βεβαιωθείς πως γνωρίζεις όλες τις πλευρές του θέματος. Μην βιαστείς να υπακούσεις στο πρώτο πράγμα που θα σου πουν.
«Α, αυτό το μωρό δεν έχει καμιά αξία». Βεβαιώσου πως έχεις ένα γιατρό που έχει τη διάθεση να εξετάσει όλες τις πιθανές λύσεις, πριν ανακοινώσει τη θανατική καταδίκη για το μωρό σου.
Γιατί δεν υπάρχει μόνο η θανατική ποινή.
Προς όλους αυτούς... που υποστηρίζουν... τις εξαιρέσεις. Αυτό συνέβη γιατί δεν ίσχυσε στη δική μου περίπτωση να υπάρχουν οι επιθυμητές συνθήκες κύησης. Και γιατί να συμβαίνει αυτό;... Γιατί η δική μου ζωή να είναι στα μάτια σου αναλώσιμη;
Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=BN4AQB_iAa8
