Ήμουν μια  40χρονη που επέζησε από καρκίνου του μαστού. Δεν είχε περάσει και πολύς καιρός από τη θεραπεία μου ώστε να «τολμήσω» μια εγκυμοσύνη. Μας είπαν να είμαστε προσεκτικοί, οπότε ο σύζυγός μου έκανε βασεκτομή* - αλλά αυτή δεν λειτούργησε αρκετά γρήγορα… Ο σύζυγός μου, η μητέρα, ο πατέρας και η αδελφή μου έβγαλαν τα όπλα τους εναντίον μου... Έκανα την έκτρωση μέσα σε μια εβδομάδα από τότε που ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος, ήταν μια κύηση 10 εβδομάδων.

Έχεις πάρει το εκτρωτικό χάπι, αλλά το ξανασκέπτεσαι;

Παρόλο που η καταστροφή ιστού  (ablation) μέσω μικροκυμάτων (microwaveablation) χρησιμοποιείται συνήθως για να καυτηριάσει τα νεύρα ή να καταστρέψει τον καρκίνο, σε  αυτό το ερευνητικό  πρωτόκολλο οι επιστήμονες σκοπεύουν να κάψουν ζωντανά τα  αγέννητα παιδιά.

Η άμβλωση λόγῳ χειλεοσχιστίας ή υπερωιοσχιστίας ή ραιβοποδίας ή λόγῳ συνδρόμου Down είναι εφηρμοσμένη ευγονική, ή για να το πούμε εντελώς ξεκάθαρα : είναι η εξάλειψη εκείνων που είναι διαφορετικοί, ανεπιθύμητοι ή «λιγότερο πολύτιμοι» για την κοινωνία.

Η Αμερικανική Ένωση Μαιευτήρων και Γυναικολόγων Υπέρ της Ζωής (AAPLOG)είναι μια Ιατρική Επαγγελματική οργάνωση απαρτιζόμενη από 3500 μέλη ιατρούς και συνεργάτες. Η AAPLOG υπάρχει για να ενθαρρύνει και να εφοδιάζει τους ενδιαφερόμενους γιατρούς ώστε να δίνουν τεκμηριωμένα επιχειρήματα όταν προκειμένου να υπερασπιστούν τις ζωές τόσο της εγκύου ασθενούς όσο και του αγέννητου παιδιού της.

Καταρρίπτοντας μύθους και παρεξηγήσεις για τις αμβλώσεις.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, WHO, υποστηρίζοντας μέσω της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της αντισύλληψης το ανέφικτο και ανύπαρκτο ιδεώδες του «οικογενειακού προγραμματισμού» και των  «επιθυμητών παιδιών», έρχεται τώρα στο εγχειρίδιό της υπέρ της άμβλωσης (1), να παραδεχθεί την αδυναμία τους  στην αποφυγή της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.

Η αρχή της ζωής αποτελεί ένα μυστήριο, όπως και το τέλος της. Όλη η διαδικασία με την οποία η σύντηξη δύο ημιτελών κυττάρων οδηγεί στην διαμόρφωση ενός νέου, άρτιου δομικά και λειτουργικά οργανισμού, σαγηνεύει καθέναν που αποπειράται να διεισδύσει στις λεπτομέρειες που την συγκροτούν.

Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσετε τους υπέρμαχους των αμβλώσεων να ερωτούν: «Πιστεύετε αλήθεια ότι μια έγκυος γυναίκα εξαρτημένη από την κόκα είναι σε θέση να κρατήσει ένα μωρό που θα μεγαλώσει εθισμένο στο κρακ και θα ζει μέσα στο δρόμο;». Αυτό, φυσικά, είναι ένα ερώτημα με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τη φτώχεια και την αναπηρία του παιδιού. Υπονοεί ουσιαστικά ότι ένα μωρό καλύτερα να καταλήξει νεκρό παρά να γεννηθεί με εθισμό στα ναρκωτικά. Και με τα τόσα πολλά επιχειρήματα που έχουν προηγηθεί, το ερώτημα υποδεικνύει την απάντηση που όφειλε να αναμένει.