Σε περίπου 24 ώρες το μονοκύτταρο έμβρυο πολλαπλασιάζεται διαιρούμενο σε δύο κύτταρα, μετά γίνεται τέσσερα κύτταρα και ούτω καθεξής. Αυτό ξεκινά την απίστευτη μεταμόρφωσή του μονοκύτταρου εμβρύου στο πολύτιμο νεογέννητο μωρό.
Ο WHO στις επικαιροποιημένες "οδηγίες αυτοφροντίδας υγείας" του θέλει να αποσυνδέσει την άμβλωση από την ιατρική πρακτική.
Τον Ιούλιο του 2019, καθώς η 20χρονη A. G. σηκώθηκε από το κρεβάτι της για να πάει στο μπάνιο, κατέρρευσε και πέθανε. Είχαν περάσει μόλις δύο μέρες από τα 21α γενέθλιά της. Ο φίλος της είπε ότι μόλις έπεσε στο πάτωμα, εκείνος κάλεσε γρήγορα το ασθενοφόρο, αλλά η G. δεν μπόρεσε τελικά να επανέλθει.
Ένα από τα χειρότερα όταν είσαι γιατρός είναι να λες τα άσχημα νέα. Ως Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, αυτό συνήθως σημαίνει να πω σε μια μητέρα ότι το αγέννητο μωρό της πιθανότατα δεν θα τα καταφέρει να ζήσει.
Ενώ η αντισύλληψη μπορεί να προσφέρει σε κάποιες γυναίκες ανακούφιση στις περιοδικές εναλλαγές της διάθεσης, άλλες θεωρούν ότι ενισχύει το άγχος και την κατάθλιψη. Σε ορισμένες γυναίκες, η αντισύλληψη μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση των διαταραχών της διάθεσης και να αυξήσει τον κίνδυνο αυτοκτονίας.
Ένα άρθρο που γράφτηκε πρόσφατα από τους David Daleiden & Jon Shields* και εμφανίστηκε στο «The Weekly Standard», διαπραγματεύεται το φαινόμενο των γιατρών και λοιπών εργαζομένων σε κλινικές εκτρώσεων που εγκατέλειψαν αυτό το χώρο. Το άρθρο αφού καταρχήν σχολιάζει μελέτες που δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι σε αυτές τις κλινικές συχνά εξαντλούνται συναισθηματικά από τη δουλειά τους, συνεχίζει:
Η χημική άμβλωση είναι το «ανερχόμενο άστρο» στο οπλοστάσιο της έκτρωσης.
Τα ανεπιθύμητα αγέννητα παιδιά της εξωσωματικής θυσιάζονται στην έρευνα.
Ρώτησα εάν ένας επαγγελματίας ιατρός θα μπορούσε να μοιραστεί μαζί μου την εμπειρία του από την βοήθεια που προσέφερε σε μια άμβλωση.
Η περίφημη ορμονική αντισύλληψη και το σπιράλ είναι εξαρχής ακατάλληλες «θεραπείες» ελέγχου των γεννήσεων. Επαγγέλλονται την αντισύλληψη, στην πραγματικότητα όμως συχνά γίνεται σύλληψη και αυτά μπορούν και δρουν εμποδίζοντας την εμφύτευση στη μήτρα του ήδη δημιουργημένου ανθρώπου (γονιμοποιημένου ωαρίου). Αυτό ισοδυναμεί με πρόωρη θανάτωση του παιδιού.
- Μεγαλώνει η πίεση για να επεκταθεί η έρευνα με ανθρώπινα έμβρυα
- Το χέρι της ελπίδας. Εφόσον το έμβρυο μπορεί να είναι ΑΣΘΕΝΗΣ, γιατί δεν είναι ΠΡΟΣΩΠΟ; (If a FETUS can be a PATIENT, why aren't they a PERSON)
- Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων προειδοποιεί τις γυναίκες για τη σχέση της έκτρωσης με τον καρκίνο του μαστού
- Οι επιστήμονες δημιουργούν «επιτυχώς» έμβρυο από κύτταρα συγχρόνως ανθρώπου και πιθήκου
Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» είναι ένα κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου παιδιού (Pro-life).
Βασική αρχή του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» είναι η επιστημονική θέση ότι αρχή της ανθρώπινης ζωής είναι η πρωταρχική στιγμή της σύλληψης (δηλ. της γονιμοποιήσεως του ωαρίου από το σπερματοζωάριο).
Η ανθρώπινη ζωή που δημιουργείται τη στιγμή της γονιμοποίησης, ως μονοκύτταρος ζυγώτης, είναι ήδη άνθρωπος και αξίζει ως άνθρωπος την τιμή και την προστασία.
Οποιαδήποτε καταστροφική δράση επί της ανθρώπινης ζωής, είτε άμεσα με τη μορφή μηχανικής ή χημικής ή άλλης (π.χ ακτινοβολίας κλπ.) επέμβασης, είτε έμμεσα με τη μορφή στέρησης των υποστηρικτικών της ζωής λειτουργιών, που αφορούν τον νεοσχηματισθέντα άνθρωπο, και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης αυτού (ως ζυγωτού, μοριδίου, βλαστοκύστης, πρώιμα εμφυτευμένου εμβρύου ή επόμενου σταδίου ανάπτυξης έως και τον τοκετό), η οποία οδηγεί σε καταστροφή και τερματισμό της ζωής του, συνιστά αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και είναι πράξη που προσβάλλει άμεσα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή.
Το κίνημά μας για λόγους επιστημονικούς και με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε τέτοια πρακτική και υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή από τη στιγμή της γονιμοποίησης.