Ένα αγαπημένο σύνθημα της βιομηχανίας των αμβλώσεων είναι και το παρακάτω: «Το κάθε παιδί πρέπει να είναι ένα επιθυμητό παιδί». Υπό αυτή την «καθοδήγηση» και επειδή η επιθυμία είναι ένα ανώριμο συναίσθημα, το κάθε ανεπιθύμητο παιδί γίνεται εύκολα και νεκρό παιδί. Αυτός είναι άλλωστε ο στόχος εκείνων που προωθούν τις αμβλώσεις.

Οι γιατροί της έδωσαν την δυνατότητα να κάνει έκτρωση στο άρρωστο αγόρι της στις 38 εβδομάδες κύησης, αλλά εκείνη αρνήθηκε.

Είναι  όμως λογική αυτή η άποψη;

Η Πατρότητα αποτελεί για τον άνδρα ένα ευλογημένο, χαρούμενο βίωμα, είναι ο καιρός  να ανατρέξει  στις πραγματικές αξίες του, να αντικρύσει  την ελπίδα, να γιορτάσει τη ζωή μέσα από τον ερχομό του γιου ή της κόρης του. Μερικές φορές όμως, η πατρότητα κλέβεται από τους άνδρες, κι αυτές τις στιγμές είναι κάθε άλλο παρά χαρά.

Η  Σαμπρίνα γράφει: «Ώς 16άχρονο κορίτσι, καθώς ήμουν ξαπλωμένη στο χειρουργικό τραπέζι κοίταξα κάποια στιγμή  τριγύρω και είδα το παιδί μου ακρωτηριασμένο μέσα σε ένα γυάλινο δοχείο, το οποίο ήταν συνδεδεμένο με την αναρρόφηση, και αυτή η εικόνα έχει μείνει για πάντα τυπωμένη στη μνήμη μου.

Το Πανεπιστήμιο του Yale πρόκειται να εγκαταστήσει μηχάνημα αυτόματης πώλησης που θα πουλάει εκτρωτικά δισκία  και ανδρικά προφυλακτικά.

Οι ενήλικες ας εμπνεύσουν  στους εφήβους πως το σώμα και η καρδιά τους είναι συνδεδεμένα. Το συνολικό πακέτο θα πρέπει να διαφυλάσσεται ως θησαυρός, να περιφρουρείται για να αφιερωθεί στο μοναδικό άνθρωπο που θα αποτελέσει τον παντοτινό συνοδοιπόρο της ζωής τους.

Εισήγηση της κας Παναγιώτας Χατζηγιαννάκη, ιατρού, πνευμονολόγου με θέμα: «Τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να πάρουν ανάσα – Σκύβουμε πάνω στο θέμα των αμβλώσεων», η οποία πραγματοποιήθηκε στον πλαίσιο λειτουργίας του Κύκλου Ομιλιών «Μεγαλώνοντας παιδιά σήμερα» στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Παιανίας την Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019.