Ήταν φθινόπωρο του 2015. Η δασκάλα Στέισυ Κίρκενταλ (Staycie Kirkendall) και ο σύζυγός της Ρόμπι (Robbie) ήταν τόσο χαρούμενοι γιατί περίμεναν το πρώτο τους παιδί. Ήταν ήδη παντρεμένοι εδώ και τρία χρόνια και ήταν προετοιμασμένοι από καιρό να ξεκινήσουν την οικογένειά τους. Η Στέισυ είχε ήδη κάποιες πρώιμες επιπλοκές, όπως αιμορραγίες, αλλά το ζευγάρι δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι στον ορίζοντα υπήρχε μια ακόμη δυσκολότερη επιπλοκή που θα έκανε τους γιατρούς να της προτείνουν την άμβλωση. Το ζευγάρι αρνήθηκε την έκτρωση και αυτό που ακολούθησε δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα θαύμα γι’ αυτούς και για το πρόωρο μωρό τους.
Νέα δημοσίευση, που επιμελήθηκαν οι ερευνητές του Ινστιτούτου Charlotte Lozier (CLI), εξετάζει τη θεραπεία του ασθενούς εμβρύου εντός της «ασθενούς».
«Θυμήσου, παιδί μου… πρώτα έρχεται η αυγή, μετά οι ακτίνες του ήλιου και ύστερα αυτός ο ήλιος!»
Ένα αγαπημένο σύνθημα της βιομηχανίας των αμβλώσεων είναι και το παρακάτω: «Το κάθε παιδί πρέπει να είναι ένα επιθυμητό παιδί». Υπό αυτή την «καθοδήγηση» και επειδή η επιθυμία είναι ένα ανώριμο συναίσθημα, το κάθε ανεπιθύμητο παιδί γίνεται εύκολα και νεκρό παιδί. Αυτός είναι άλλωστε ο στόχος εκείνων που προωθούν τις αμβλώσεις.
Οι γιατροί της έδωσαν την δυνατότητα να κάνει έκτρωση στο άρρωστο αγόρι της στις 38 εβδομάδες κύησης, αλλά εκείνη αρνήθηκε.
Είναι όμως λογική αυτή η άποψη;
Η Πατρότητα αποτελεί για τον άνδρα ένα ευλογημένο, χαρούμενο βίωμα, είναι ο καιρός να ανατρέξει στις πραγματικές αξίες του, να αντικρύσει την ελπίδα, να γιορτάσει τη ζωή μέσα από τον ερχομό του γιου ή της κόρης του. Μερικές φορές όμως, η πατρότητα κλέβεται από τους άνδρες, κι αυτές τις στιγμές είναι κάθε άλλο παρά χαρά.
Η Σαμπρίνα γράφει: «Ώς 16άχρονο κορίτσι, καθώς ήμουν ξαπλωμένη στο χειρουργικό τραπέζι κοίταξα κάποια στιγμή τριγύρω και είδα το παιδί μου ακρωτηριασμένο μέσα σε ένα γυάλινο δοχείο, το οποίο ήταν συνδεδεμένο με την αναρρόφηση, και αυτή η εικόνα έχει μείνει για πάντα τυπωμένη στη μνήμη μου.
Το Πανεπιστήμιο του Yale πρόκειται να εγκαταστήσει μηχάνημα αυτόματης πώλησης που θα πουλάει εκτρωτικά δισκία και ανδρικά προφυλακτικά.
Οι ενήλικες ας εμπνεύσουν στους εφήβους πως το σώμα και η καρδιά τους είναι συνδεδεμένα. Το συνολικό πακέτο θα πρέπει να διαφυλάσσεται ως θησαυρός, να περιφρουρείται για να αφιερωθεί στο μοναδικό άνθρωπο που θα αποτελέσει τον παντοτινό συνοδοιπόρο της ζωής τους.
- Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη-Τσαγκαροπούλου: Τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να πάρουν ανάσα [Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής Παιανίας, 20 Μαρτίου 2019]
- Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Το έγκλημα των εκτρώσεων
- Bernard Nathanson: Ζωντανή άμβλωση εμβρύου με προχωρημένη διάπλαση (δευτέρου τριμήνου)
- «Ρῦσαι ἀγομένους εἰς θάνατον...», σῶσαι τά αθῶα ἔμβρυα ἀπό τήν ἔκτρωση!
Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» είναι ένα κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου παιδιού (Pro-life).
Βασική αρχή του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» είναι η επιστημονική θέση ότι αρχή της ανθρώπινης ζωής είναι η πρωταρχική στιγμή της σύλληψης (δηλ. της γονιμοποιήσεως του ωαρίου από το σπερματοζωάριο).
Η ανθρώπινη ζωή που δημιουργείται τη στιγμή της γονιμοποίησης, ως μονοκύτταρος ζυγώτης, είναι ήδη άνθρωπος και αξίζει ως άνθρωπος την τιμή και την προστασία.
Οποιαδήποτε καταστροφική δράση επί της ανθρώπινης ζωής, είτε άμεσα με τη μορφή μηχανικής ή χημικής ή άλλης (π.χ ακτινοβολίας κλπ.) επέμβασης, είτε έμμεσα με τη μορφή στέρησης των υποστηρικτικών της ζωής λειτουργιών, που αφορούν τον νεοσχηματισθέντα άνθρωπο, και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης αυτού (ως ζυγωτού, μοριδίου, βλαστοκύστης, πρώιμα εμφυτευμένου εμβρύου ή επόμενου σταδίου ανάπτυξης έως και τον τοκετό), η οποία οδηγεί σε καταστροφή και τερματισμό της ζωής του, συνιστά αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και είναι πράξη που προσβάλλει άμεσα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή.
Το κίνημά μας για λόγους επιστημονικούς και με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε τέτοια πρακτική και υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή από τη στιγμή της γονιμοποίησης.