Μην επιτρέψετε να εκτελεσθεί δικαστική απόφαση που θανατώνει το αγέννητο παιδί μητέρας με νοητική υστέρηση.

Από το 1957 έχει αρχίσει μια επιστημονική συζήτηση σχετικά με την πιθανή σχέση του καρκίνου του μαστού με την άμβλωση. Αφορμή για τη συζήτηση αυτή έχει δώσει η παγκόσμια αύξηση στη συχνότητα του καρκίνου του μαστού, η οποία φαίνεται να έπεται χρονικά της αύξησης του αριθμού των αμβλώσεων λόγω νομιμοποίησης ή ανοχής τους σε μια χώρα. Σύμφωνα με παλαιότερες στατιστικές, η συχνότητα του καρκίνου του μαστού στις ΗΠΑ ήταν μία στις δώδεκα γυναίκες, ενώ τα πρόσφατα δεδομένα αναφέρουν αύξηση στη συχνότητα σε μία στις οκτώ. Στην Ευρώπη έχουμε μία στις εννέα γυναίκες, ενώ είναι εντυπωσιακή η αύξηση της νόσου στις νέες γυναίκες στις δεκαετίες των τριάντα ή ακόμη και των είκοσί τους χρόνων.

Μέσα στα επόμενα λεπτά θα ακούσετε τις μαρτυρίες ανδρών και γυναικών, που παρά τις δυμενείς συνθήκες υπό τις οποίες συνελήφθησαν, έχουν κατανοήσει πως η αξία τους δεν έχει σχέσει με τις συνθήκες αυτές, αλλά βρίσκεται στο ότι ήρθαν στη ζωή.

Αν και περισσότερες από τις μισές αμβλώσεις (63%), πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων κύησης, όταν το έμβρυο είναι ακόμη ανίκανο να αισθανθεί πόνο, υπάρχει αυξανόμενος όγκος ενδείξεων ότι η αίσθηση του πόνου γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή καθώς αυξάνεται η ηλικία κύησης.* Ωστόσο, παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα και υπάρχει διαφωνία σχετικά με τις ανατομικές δομές που απαιτούνται για την αντίληψη του πόνου.

Με την πρόσφατη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, η οποία ισχύει από 01/07/2019, καταργείται το άρθρο 305α του προηγουμένου Ποινικού Κώδικα.

Δεν θα ευχόμουν να είχα άκρα, γεννήθηκα έτσι για κάποιο λόγο, οι άνθρωποι με βλέπουν σαν να είμαι ελλιπής σε κάτι, δεν χρησιμοποίησα ποτέ χέρια, γιατί θα έπρεπε να τα χρησιμοποιήσω τώρα...  καταλαβαίνετε..

α. Τὸ ζήτημα τῶν ἐκτρώσεων ἀποτελεῖ σημαντικὸ ἠθικὸ ζήτημα γιὰ τὶς δυτικὲς κοινωνίες. Στὶς περισσότερες ἀπὸ αὐτὲς ἔχει ἐδῶ καὶ κάποιες δεκαετίες νομοθετικῶς κατοχυρωθῆ μέχρι ἑνὸς χρονικοῦ ὁρίου (3 μηνῶν τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο[1]) νὰ τελοῦνται ἐλευθέρως κατὰ τὴν βούλησι τῶν γονέων, κυρίως τῆς μητρὸς τοῦ κυοφορουμένου. Τὸ ζήτημα ἐγείρει ἠθικὰ ἐρωτήματα, κυρίως γιὰ τὸ δικαίωμα τῆς ζωῆς τοῦ κυοφορουμένου καθὼς καὶ γιὰ τὸ πότε ἀρχίζει ἡ ἀνθρωπίνη ζωή.

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ εἰδικὴ Ἐγκύκλιο (9-7-2019) ἐνημέρωσε τὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν καὶ τὶς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα Ἱερὲς Μητροπόλεις ὅτι καθιέρωσε «τὴν πρώτην Κυριακὴν μετὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν ὡς Ἡμέραν ἀφιερωμένην εἰς τὴν προστασίαν τῆς ζωῆς τοῦ Ἀγεννήτου Παιδιοῦ».

Στο βίντεο αυτό θα παρακολουθήσουμε τη ζωή ενός ανθρώπου από το πρώτο του κύτταρο μέχρι το τέλος του πρώτου τριμήνου κύησης.