Η εργασία σε χώρο εκτρώσεων δεν είναι καθόλου όπως οι άλλες εργασίες. Οι βασανιστικές συνέπειες της αφαίρεσης ανθρώπινων ζωών ταλαιπωρούν  όχι μόνο τον γυναικολόγο, αλλά όλους όσοι υποστηρίζουν αυτή την πράξη.

Πού να το φανταζόμουν, ότι μετά από έναν υπέρηχο ρουτίνας τα πράγματα δε θα πήγαιναν όσο καλά και βολικά είχα συνηθίσει μέχρι τώρα στη ζωή μου. Μια ζωή όμορφη, προσαρμοσμένη και κανονισμένη όπως ακριβώς ήθελα. Είχα ξεχάσει βέβαια πως Άλλος ελέγχει την κατάσταση…

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες,  στο Βιετνάμ αυτό το καλοκαίρι γεννήθηκε ένα αγόρι μαζί με μια αντισυλληπτική συσκευή σπιράλ (IUD) που υποτίθεται ότι θα εμπόδιζε τη ζωή του από τη σύλληψη και την εμφύτευση.

Η Rachel Prescott έχει να πεί σε όλους για τη χαρά που δίνει ένα παιδί με σύνδρομο Down.Εκείνη έχει δύο.

Μια νοσηλεύτρια θυμάται τις τραγικές τελευταίες στιγμές που πέρασε δίπλα σε ένα νεογέννητο μωρό με σύνδρομο Down που είχε εγκαταλειφθεί για να πεθάνει μετά από μια αποτυχημένη άμβλωση.

Μαία καταγγέλλει: μωρά που επιβιώνουν από εκτρώσεις εγκαταλείπονται σε λεκάνες να πεθάνουν παλεύοντας να ανασάνουν.

Μια έγκυος 27χρονη γυναίκα που νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στην Εντατική, από λοίμωξη COVID-19, έγινε καλά και ξυπνώντας αντίκρισε το υγιές κοριτσάκι της. Αυτή είναι η ιστορία της!

Όσο και αν τα τηλεοπτικά σενάρια αγωνίζονται να προβάλλουν ως φυσιολογική και να πανηγυρίσουν την έκτρωση, η ζωντανή πραγματικότητα, όπως παρουσιάζεται ακόμη και μέσα από ένα Reality Show, δείχνει όλη την αλήθεια: η έκτρωση πονάει τις γυναίκες.

Πολλές φορές κάνουμε εικασίες για το μωρό που θα γεννηθεί με κάποια φυσική αδυναμία και θέτουμε ερωτήματα: «Τί ζωή θα έχει; Θα βασανίζεται για πάντα με το πρόβλημά του». Και από «φιλανθρωπία» θανατώνουμε το πλάσμα Θεού.