Το ζεύγος Henry και Elizabeth Jernigan έμαθαν για το πρώτο τους παιδί μόλις δύο μέρες μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Ο φόβος και η πίεση οδηγούν πολλούς γονείς στην έκτρωση των παιδιών τους με αναπηρία, κάνοντάς τους τελικά δυστυχισμένους.
Την περασμένη εβδομάδα, η επί μακρόν βρετανίδα βουλευτής, Nadine Dorries, έδωσε μία εντυπωσιακή συνέντευξη στην Daily Mail (1) σχετικά με τον βαθύ αντίκτυπο που είχε σε αυτήν ως νεαρή νοσηλεύτρια η παρουσία της σε μια έκτρωση ενός διαμορφωμένου παιδιού.
Η Jessica Hanna, σύζυγος και μητέρα τεσσάρων παιδιών, έφυγε προ ημερών από τη ζωή, αφού πολέμησε γενναία με τον καρκίνο που διαγνώσθηκε ενώ ήταν έγκυος.
Αυτό δεν το σχεδίασες. Δεν το ήθελες. Και τώρα πρέπει να κάνεις μια επιλογή.
Είχε και αυτό δισχιδή ράχη
Συνήθως οι μελετητές της άμβλωσης ερευνούν το θέμα από την πλευρά της γυναίκας. Υποστηρίζουν πως η γυναίκα προχωρά στην άμβλωση για να εξυπηρετήσει τα «δικαιώματα» ή συμφέροντά της
«Το μόνο που θέλω είναι το μωρό μου πίσω. Η ζωή μοιάζει για μένα με το αρρωστημένο όνειρο ενός πυρετού, από όπου δεν μπορώ να ξεφύγω.»
Παρά τις πιέσεις που δέχτηκαν και δεν το μετάνιωσαν!