Πέρυσι η αναθεώρηση του Ποινικού κώδικα, φέτος τα σχολικά προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Αξίζει να σκύψουμε με προσοχή πάνω στο χιλιοακουσμένο σύνθημα των διαδηλώσεων υπέρ των εκτρώσεων πως η άμβλωση πρέπει να υπάρχει γιατί εξασφαλίζει τα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» της γυναίκας.

Οἱ ἠθικὲς καὶ νομικὲς πτυχὲς τῆς ἄμβλωσης ἀποτελοῦν ἀντικείμενο ἔντονης συζήτησης σὲ πολλὰ κράτη μὲ τὸ κέντρο βάρους νὰ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὴ φύση τοῦ ἐμβρύου καὶ τὴν ταύτιση τῆς ἄμβλωσης μὲ τὴν ἀνθρωποκτονία. Ταυτόχρονα, τίθεται καὶ τὸ ζήτημα τῆς αὐτοδιάθεσης τῆς ἐγκύου, δηλαδὴ τοῦ δικαιώματός της νὰ διαθέτει τὸ σῶμα της ὅπως αὐτὴ θέλει. Μὲ τὸ παρὸν γίνεται μία σύντομη προσέγγιση τοῦ ζητήματος, σὲ ἐπίπεδο τόσο συνταγματικοῦ καὶ διεθνοῦς δικαίου, ὅσο καὶ ἀστικοῦ καὶ ποινικοῦ, καθὼς ἐπίσης καὶ μία μικρὴ ἀναφορὰ τοῦ καθεστῶτος ποὺ ἰσχύει σὲ ἄλλες χῶρες.

Μια υπόσχεση από ένα ιατρό που τίμησε την επιστήμη του. Υπάρχουν και στις μέρες μας τέτοιοι ιατροί, στην πραγματικότητα πρόκειται για την πλειοψηφία, που τιμούν με τη επαγγελματική συμπεριφορά τους την υπόσχεση που έδωσαν πως θα υπηρετήσουν την ανθρώπινη ζωή.

Η αληθινή ιστορία της νομικής απόφασης Roe v. Wade (της Jane Roe κατά του νομικού της πολιτείας Wade) και της ανάλογης περίπτωσης Doe v. Bolton (της Doe κατά του νομικού της πολιτείας Bolton), οι οποίες οδήγησαν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ να νομιμοποιήσει το 1973 την έκτρωση κατόπιν απαίτησης της γυναίκας, παρουσιάζεται σε ένα δυνατό νέο βίντεο της Live Action, το οποίο αναφέρει την ιστορία των δύο εναγουσών, της Norma McCorvey (Jane Roe) και της Sandra Cano (Mary Doe), οι οποίες αργότερα δήλωσαν ότι χρησιμοποιήθηκαν ως πιόνια, χειραγωγήθηκαν και εξαπατήθηκαν από δυνατούς παίκτες στο παιγνίδι της άμβλωσης. Και οι δύο γυναίκες έγιναν τελικά υποστηρικτές της ζωής, και εργάστηκαν μέχρι το θάνατό τους για να αντιστρέψουν αυτές τις τραγικές αποφάσεις.

Πρόσφατα μια Κυριακάτικη εφημερίδα με εξώφυλλο της και πηγαίνοντας, μάλλον, κόντρα στο εν πολλοίς επιβεβλημένο ρεύμα, που επικρατεί απέναντι στο κρίσιμο ζήτημα της έκτρωσης, δημοσίευσε στο εξώφυλλο της την ελπιδοφόρο προσπάθεια του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω». Μίας δράσης που υποστηρίζει το δικαίωμα στη ζωή του εμβρύου, τιμώντας με τον τρόπο αυτό την καθιερωθείσα από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας ημέρα «αγεννήτου παιδιού». Όπως αναμενόταν, η δημοσίευση αυτή δίχασε την κοινή γνώμη και αποτέλεσε αφορμή έναρξης μια συζήτησης ευρύτερης, νομικής και βιοηθικής πάνω ακριβώς στο θέμα της άμβλωσης. Μάλιστα, διεφάνη μια τάση μεροληψίας από τα ΜΜΕ με προβολή μόνο των θέσεων όσων τασσόταν υπέρ των εκτρώσεων. Οι δε υποστηρικτές της άποψης αυτής εμφανίστηκαν σφόδρα επιθετικοί και παρουσίαζαν ως ‒ πάνω-κάτω ‒ παλιάνθρωπο, όποιον εξέφραζε θέση κατά της αμβλώσεως.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας (N. 4619/2019), ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή από την 1^η  Ιουλίου του 2019, επέφερε μεταξύ πολλών άλλων και ορισμένες αλλαγές (βλ. κατωτέρω τον συγκριτικό πίνακα), που αφορούν στο άρθρο 304 με τίτλο: «διακοπή της κύησης», καθώς και στο συναφές άρθρο 305. Οι εν λόγω τροποποιήσεις διατηρήθηκαν και με την ακόμα πιο πρόσφατη (Νοέμβριος 2019) προσπάθεια βελτίωσης (;) του Ποινικού Κώδικα (Ν. 4637/2019), και μολονότι είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την προστασία της ζωής του αγέννητου παιδιού, δεν έχουν γίνει ευρύτερα γνωστές λόγω της έμφασης που δόθηκε σε άλλες τροποποιήσεις που εξυπηρετούσαν την πολιτική–κομματική αντιπαράθεση.

Οι αμβλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες έπεσαν  στον χαμηλότερο αριθμό από την εποχή της εφαρμογής της Roe v. Wade  κατά το 2017,  σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα από το Ινστιτούτο Guttmacher,(1) φορέα που είναι υπέρμαχος των αμβλώσεων.

Με την πρόσφατη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, η οποία ισχύει από 01/07/2019, καταργείται το άρθρο 305α του προηγουμένου Ποινικού Κώδικα.