Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας και Άμβλωση

«Ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω»*

(Ιπποκράτης, 460 – 477 π.Χ)

Μια υπόσχεση από ένα ιατρό που τίμησε την επιστήμη του. Υπάρχουν και στις μέρες μας τέτοιοι ιατροί, στην πραγματικότητα πρόκειται για την πλειοψηφία, που τιμούν με τη επαγγελματική συμπεριφορά τους την υπόσχεση που έδωσαν πως θα υπηρετήσουν την ανθρώπινη ζωή.

Τον τελευταίο καιρό όμως, δυστυχώς, εκδηλώνονται φαινόμενα απαξίωσης ιατρών που, στα πλαίσια της ευσυνείδητης άσκησης της ιατρικής τους, δεν επιθυμούν να συμπράξουν στη διαδικασία της άμβλωσης. Υφίστανται, μάλιστα, οι ιατροί αυτοί και δημόσιο διασυρμό, σαν να έπραξαν ενάντια στον όρκο τους, στην επιστήμη και την αξιοπρεπή άσκηση του λειτουργήματός τους. 

Για τον λόγο αυτό παραθέτουμε τα άρθρα του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, με τα οποία κατοχυρώνεται απόλυτα η επιλογή του ιατρού να μη συμμετέχει στην άμβλωση (έστω και εάν αυτή θεωρείται νόμιμη διαδικασία), σύμφωνα με το προσωπικό αξιακό του σύστημα και κατά τον όρκο του Ιπποκράτη. Επίσης, στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας κατοχυρώνεται και η επιλογή του ιατρού να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού στις γυναίκες που προσέρχονται για διακοπή κυήσεως.

Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν. 3418/2005).

Κεφάλαιο Β΄

Άρθρο 2: Η άσκηση της ιατρικής ως λειτούργημα

2. Ο ιατρός τηρεί τον όρκο του Ιπποκράτη και τους διεθνείς Κώδικες Δεοντολογίας…

3. Το ιατρικό λειτούργημα ασκείται σύμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς και ισχύοντες κανόνες της Ιατρικής επιστήμης, διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, την ανθρώπινη αξία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια…

4. Ο ιατρός σέβεται την ανθρώπινη ζωή ακόμη και κάτω από απειλή και δεν χρησιμοποιεί τις γνώσεις του ενάντια στους νόμους του ανθρωπισμού. Δεν συνδράμει ούτε παρέχει υποστήριξη σε βασανιστήρια ή άλλες μορφές εξευτελιστικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς…

5. Ο ιατρός, επικαλούμενος λόγους συνείδησης, έχει δικαίωμα να μη μετέχει σε αμφισβητούμενες ιατρικές επεμβάσεις ή επεμβάσεις νόμιμες στις οποίες αντιτίθεται συνειδησιακά, εκτός από επείγουσες περιπτώσεις.

Άρθρο 31: Τεχνητή διακοπή κύησης

1. Ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στη διαδικασία τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται σύμφωνη και αιτιολογημένη γνώμη του κατά περίπτωση αρμόδιου ιατρού.

• Ο ιατρός οφείλει να προάγει και να συμβάλει στην παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης της γυναίκας που ζητά την παροχή των υπηρεσιών του πριν προχωρήσει στη διακοπή της κύησης.

------------------------------

* «Ομοίως δεν θα δώσω εκτρωτικό φάρμακο σε γυναίκα».

Πηγή νομικού κειμένου:

https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/nomos-3418-2005

Ο όρκος του Ιπποκράτη:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%99%CF%80%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7