ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 10 Ιουλίου (C-Fam) Το Ταμείο Πληθυσμού του ΟΗΕ, ο UNFPA, καταδίκασε την επιλεκτική άμβλωση με βάση το φύλο αυτή την εβδομάδα, σε αντίθεση με την γενική υποστήριξή του για την άμβλωση. Όμως ο οργανισμός σε αυτήν την ίδια έκθεση έρχεται σε αντίθεση με την δική του θέση λέγοντας ότι τα έθνη δεν πρέπει να περιορίσουν την άμβλωση, ούτε ακόμη και στα πλαίσια της προσπάθειας να σώσουν τις ζωές των 1,2 εκατομμυρίων κοριτσιών που σκοτώνονται κάθε χρόνο με αυτό το τρόπο.
Καταρρίπτοντας μύθους και παρεξηγήσεις για τις αμβλώσεις.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, WHO, υποστηρίζοντας μέσω της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της αντισύλληψης το ανέφικτο και ανύπαρκτο ιδεώδες του «οικογενειακού προγραμματισμού» και των «επιθυμητών παιδιών», έρχεται τώρα στο εγχειρίδιό της υπέρ της άμβλωσης (1), να παραδεχθεί την αδυναμία τους στην αποφυγή της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.
Δεν παρέχεται όμως βοήθεια μετά από μια φυσική καταστροφή εάν οι χώρες δεν αποδεχθούν την Αμερικανική αντίληψη για τον έλεγχο των γεννήσεων. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές σε όλο τον κόσμο. Ένα παράδειγμα είναι μια χώρα της Νότιας Αμερικής, η Γουιάνα, η οποία χτυπήθηκε από έναν τυφώνα το 1997. Είχε καταφέρει να απορρίψει την άμβλωση και την αντισύλληψη για 12 συνεχή χρόνια, αλλά όταν ο τυφώνας τη χτύπησε το 1997, η Παγκόσμια Τράπεζα είπε, πως εμείς δεν θα σας δώσουμε καμιά βοήθεια εκτός και αν νομιμοποιήσετε τις αμβλώσεις και την αντισύλληψη, και αυτό είναι ακριβώς που έκαναν.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στο Βιετνάμ αυτό το καλοκαίρι γεννήθηκε ένα αγόρι μαζί με μια αντισυλληπτική συσκευή σπιράλ (IUD) που υποτίθεται ότι θα εμπόδιζε τη ζωή του από τη σύλληψη και την εμφύτευση.
Η Rachel Prescott έχει να πεί σε όλους για τη χαρά που δίνει ένα παιδί με σύνδρομο Down.Εκείνη έχει δύο.
Η αρχή της ζωής αποτελεί ένα μυστήριο, όπως και το τέλος της. Όλη η διαδικασία με την οποία η σύντηξη δύο ημιτελών κυττάρων οδηγεί στην διαμόρφωση ενός νέου, άρτιου δομικά και λειτουργικά οργανισμού, σαγηνεύει καθέναν που αποπειράται να διεισδύσει στις λεπτομέρειες που την συγκροτούν.
Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσετε τους υπέρμαχους των αμβλώσεων να ερωτούν: «Πιστεύετε αλήθεια ότι μια έγκυος γυναίκα εξαρτημένη από την κόκα είναι σε θέση να κρατήσει ένα μωρό που θα μεγαλώσει εθισμένο στο κρακ και θα ζει μέσα στο δρόμο;». Αυτό, φυσικά, είναι ένα ερώτημα με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τη φτώχεια και την αναπηρία του παιδιού. Υπονοεί ουσιαστικά ότι ένα μωρό καλύτερα να καταλήξει νεκρό παρά να γεννηθεί με εθισμό στα ναρκωτικά. Και με τα τόσα πολλά επιχειρήματα που έχουν προηγηθεί, το ερώτημα υποδεικνύει την απάντηση που όφειλε να αναμένει.
Μια νοσηλεύτρια θυμάται τις τραγικές τελευταίες στιγμές που πέρασε δίπλα σε ένα νεογέννητο μωρό με σύνδρομο Down που είχε εγκαταλειφθεί για να πεθάνει μετά από μια αποτυχημένη άμβλωση.