Σχόλιο «Άφησε με να ζήσω!»: Η περίφημη ορμονική αντισύλληψη και το σπιράλ είναι εξαρχής ακατάλληλες «θεραπείες» ελέγχου των γεννήσεων. Επαγγέλλονται την αντισύλληψη, στην πραγματικότητα όμως συχνά γίνεται σύλληψη και αυτά μπορούν και δρουν εμποδίζοντας την εμφύτευση στη μήτρα του ήδη δημιουργημένου ανθρώπου (γονιμοποιημένου ωαρίου). Αυτό ισοδυναμεί με πρόωρη θανάτωση του παιδιού.
Εδώ περιγράφεται μια τραγική τακτική των κρατών της Δύσης, τα οποία προωθούν αυτά τα σκευάσματα «εναντίον της σύλληψης» στην χειρότερη και πλέον ακατάλληλη μορφή τους, αντί για τα σκουπίδια, στις φτωχές χώρες. Τα φάρμακα αυτά προορίζονται για να μειώσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό και να λιγοστέψουν τα παιδιά των τρίτων χωρών. Όμως βάζουν σε σοβαρό κίνδυνο υγείας όχι μόνο τα αγέννητα μωρά (που αποτελούν και το στόχο τους), αλλά και τις μητέρες, λόγω των διαπιστωμένων σοβαρών παρενεργειών τους.
______________
Anne Marie Williams, 29 Ιουνίου 2020
LiveAction, International.
Ένα αποκαλυπτικό άρθρο από το τεύχος «Mother Jones», Νοεμβρίου / Δεκεμβρίου 1979, αποκαλύπτει ότι εδώ και δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν «δύο μέτρα και δύο σταθμά» όσον αφορά την «απόρριψη» μη ασφαλών αντισυλληπτικών στις αναπτυσσόμενες χώρες.
IUD (Σπιράλ)
Καθ 'όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, εκατοντάδες χιλιάδες επικίνδυνα Dalkon Shield IUDs (Σπιράλ) διανεμήθηκαν σε 42 αναπτυσσόμενες χώρες, παρά τον αυξανόμενο κατάλογο των τεκμηριωμένων σοβαρών και απειλητικών για τη ζωή ανεπιθύμητων ενεργειών που αντιμετώπισαν οι γυναίκες των ΗΠΑ, όπως η πυελική φλεγμονώδης νόσος, η σήψη, οι αποβολές, οι έκτοπες κυήσεις, οι διατρήσεις της μήτρας και η αιμορραγία. Ακόμα και αφού η εταιρία Shields τα απομάκρυνε από την αμερικανική αγορά, το 1975, (μετά από τουλάχιστον 17 θανάτους που οφείλονται στη χρήση τους), τα IUD συνέχισαν να «απορρίπτονται» στο εξωτερικό από τη Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID), καθώς και από ΜΚΟ όπως η International Planned Parenthood Federation (IPPF), που ο USAID χρηματοδότησε.
Εξίσου ενοχλητικό είναι το ότι πολλά από τα IUD δεν ήταν αποστειρωμένα, παρέχονταν σε κουτιά των 1.000, με λίγα μόνο applicateur και οδηγίες που δεν ήταν στη γλώσσα των ατόμων που τα χορηγούσαν ή τα ελάμβαναν. Αυτή η έλλειψη ποιοτικών χαρακτηριστικών θεωρήθηκε αποδεκτή για τα αναπτυσσόμενα έθνη, επειδή τα IUD ήταν φθηνότερα και εξυπηρετούσαν τον στόχο του ελέγχου του πληθυσμού, προκειμένου να διατηρηθούν τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Έτσι οι αξιωματούχοι του USAID έκαναν τα στραβά μάτια. Οι γυναίκες που αναζητούσαν φροντίδα σε κλινικές «οικογενειακού προγραμματισμού» στην Παραγουάη, το Ισραήλ, την Τυνησία, το Πακιστάν, την Ινδία και 37 άλλες χώρες εγκαταλείφθηκαν στη τύχη τους απέναντι στις καταστροφικές συνέπειες.
Aντισυλληπτικά χάπια υψηλής δοσολογίας
Αλλά η υπόθεση Dalkon Shields, ήταν μόνο η αρχή των μη ασφαλών αντισυλληπτικών "δωρεών" από το USAID σε αναπτυσσόμενες χώρες, γράφει η «Mother Jones». Μετά από αυτό ήρθε το «πρόγραμμα πλημμύρα αντισύλληψης » στη δεκαετία του 1970, το οποίο «μοίρασε αντισυλληπτικά μέσω οποιωνδήποτε καταστημάτων, σε οποιαδήποτε γυναίκα και σε κάθε γυναίκα». Η USAID και οι συνεργαζόμενες ΜΚΟ μοίρασαν αντισυλληπτικά χάπια σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές, όπου ήταν διαθέσιμα χωρίς ιατρική συνταγή ή ιατρική παρακολούθηση. Επιπλέον, μετά την απόφαση των υπευθύνων υγείας των ΗΠΑ που πρότειναν να μειωθεί η δοσολογία ορμόνης στο «χάπι» από τα 80 mcg στα 50 mcg λόγω κινδύνων για την υγεία, τα χάπια των 80 mcg έγιναν πολύ φθηνότερα να τα αγοράσει κάποιος, και διανεμήθηκαν μαζικά στο εξωτερικό αντί για τα ασφαλέστερα αλλά πιο ακριβά αντίστοιχα της χαμηλής δοσολογίας.
Ενέσιμο Depo-Provera
Η επόμενη φάση του προγράμματος αντισύλληψης "πλημμύρα" ήταν ιδανικά το όνειρο κάθε υπέρμαχου του ελέγχου του πληθυσμού. Το Depo-Provera, ένα ενέσιμο φάρμακο που παρείχε αντισύλληψη για τρεις έως έξι μήνες με κάθε δόση, δεν απαιτούσε καμία προσπάθεια ή συμμόρφωση από τις χρήστριες. Και σαν ένα επιπλέον δώρο, πολλές γυναίκες συσχέτισαν τις ενέσεις με την «ασφαλή, αποτελεσματική, σύγχρονη ιατρική». Αλλά όπως σημείωσε το έντυπο «Mother Jones», «Ο υπερπόντιος καταναλωτής της Depo δεν γνώριζε ότι η «σύγχρονη έρευνα» ήταν ακριβώς αυτή που εμπόδισε την έγκριση του αντισυλληπτικού από τη χρήση του στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ότι αυτός ήταν ο λόγος που πετάχτηκε στα «σκουπίδια».
Κίνδυνοι.
Σε έρευνα που έγινε σε πειραματόζωα, η ένεση προκάλεσε οζίδια του μαστού, και καρκίνο του αναπαραγωγικού συστήματος. Στους ανθρώπους, προκλήθηκε σοβαρή αιμορραγία, αυξημένη ευαισθησία στις λοιμώξεις, μακροχρόνια ή μόνιμη στειρότητα και διαταραχές της διάπλασης του εμβρύου όταν δόθηκαν κατά λάθος σε έγκυες γυναίκες. Όταν δόθηκε σε γυναίκες που θηλάζουν, φάνηκε να μειώνει την ευαισθησία των θηλαζόντων παιδιών τους στη διάρροια, μια κύρια αιτία βρεφικής θνησιμότητας σε φτωχές χώρες.
Το FDA απορρίπτει το σκεύασμα για τις Η.Π.Α., αλλά η ένεση διανέμεται στις φτωχές γυναίκες σε άλλες χώρες.
Στις 7 Μαρτίου 1978, η παρασκευάστρια φαρμακοβιομηχανία Upjohn έλαβε μια επιστολή από τον FDA που ανέφερε την απόφασή του να μην εγκρίνει το φάρμακο για χρήση στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, το Depo-Provera διανεμήθηκε για σκοπούς «έρευνας» σε 8.000 φτωχές γυναίκες στο San Pablo Autopan, στο Μεξικό, καθώς και σε 120.000 γυναίκες στη Σρι Λάνκα, σε περίπου 250.000 γυναίκες στο Μπαγκλαντές και εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερες στην Ταϊλάνδη. Υπήρξε μάλιστα μία αναφορά ότι σε μια κλινική που χρηματοδοτείται από την International Planned Parenthood, στην Ταϊλάνδη, δόθηκαν σε κάθε γυναίκα μόνο 60-90 δευτερόλεπτα «ως χρόνος να κάνει την "ελεύθερη επιλογή" της» και να προχωρήσει στην ένεση…
Οι ΗΠΑ δεν ήταν το μόνο Δυτικό κράτος που προωθούσε αντισυλληπτικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά η Σουηδική Διεθνής Υπηρεσία Ανάπτυξης (SIDA), προς τιμήν της, αποφάσισε το 1980 να σταματήσει να διανέμει το Depo-Provera στο εξωτερικό. Η SIDA δήλωσε ότι «η χρήση του Depo-Provera χρειάζεται συνεχή ιατρική παρακολούθηση από υγειονομικό προσωπικό που προϋποθέτει ένα ικανοποιητικά λειτουργικό σύστημα υγείας. Γνωρίζουμε ότι αυτό λείπει σε πολλές από τις χώρες που εφαρμόζεται το πρόγραμμα της SIDA. Χωρίς καλή υποδομή υγείας, υπάρχει κίνδυνος οι ασθενείς να μην λαμβάνουν αρκετές πληροφορίες, ώστε να μπορούν να κάνουν μια ενημερωμένη επιλογή για τη μέθοδο αντισύλληψης.»
Η ασφάλεια του ενέσιμου δεν έχει βελτιωθεί.
Δεδομένου ότι το Depo-Provera χρησιμοποιείται πλέον ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορεί κανείς να περίμενε ότι η ασφάλειά του έχει βελτιωθεί δραστικά από τη δεκαετία του 1970. Αλλά δεν είναι έτσι. Από το 2004, το ενέσιμο σκεύασμα έχει μια προειδοποίηση (τέτοια που χρησιμοποιεί ο FDA για να επισημάνει ειδικούς λόγους ανησυχίας σχετικά με ένα φάρμακο) σχετικά με την ανεπιθύμητη ενέργεια του φαρμάκου να μειώνει την οστική πυκνότητα όταν χρησιμοποιείται επί μακρόν σε νεαρές γυναίκες. Η μειωμένη οστική πυκνότητα μπορεί να οδηγήσει σε κατάγματα οστών και σε οστεοπόρωση αργότερα στη ζωή. Αυτός ο κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος λογικά στις ήδη υποσιτισμένες γυναίκες που ζουν στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Αυτές οι επιδράσεις ενδέχεται να μην είναι αναστρέψιμες μετά την απομάκρυνση του φαρμάκου.
Η χρήση Depo-Provera έχει επίσης συσχετιστεί με έως και 40% αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV, καθώς και με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γονόρροιας και λοίμωξης από χλαμύδια, ακριβώς όπως συσχετίστηκε με αυξημένη ευαισθησία στις λοιμώξεις πριν από σχεδόν 50 χρόνια. Όπως σημείωσε ένα προηγούμενο άρθρο του Live Action News, «Περισσότεροι από τους μισούς από τους 36,7 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν με τον HIV διαμένουν στην ανατολική ή νότια Αφρική και το DMPA [Depo-Provera] είναι η κύρια μέθοδος ελέγχου των γεννήσεων που χρησιμοποιείται στην υποσαχάρια Αφρική. Χρησιμοποιείται από περισσότερες από 50 εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο.»
Ενώ οι Αμερικανίδες γυναίκες έχουν εύκολη πρόσβαση σε θεραπευτικές λύσεις εάν εμφανίσουν σημαντικές παρενέργειες από την ένεση Depo-Provera, οι γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες συνεχίζουν να υποφέρουν μέχρι σήμερα από τη «ευεργεσία» της Δύσης.
Πηγή: liveaction.org
