Από την Anne Marie Williams, 11 Φεβρουαρίου 2021
Live Action
Σε μια πρόσφατη δημοσίευσή της στο Facebook, η Jennifer Christie της Love Louder, Inc. πρόσφερε ένα δικό της ποίημα ως αντίδοτο για την παράσταση της ποιήτριας Amanda Gorman με τίτλο « 8 λόγοι να μην δεχθείτε σήμερα τις απαγορεύσεις των εκτρώσεων στις ΗΠΑ». Η Christie είπε στο Live Action News ότι είχε ισχυρό κίνητρο να της απαντήσει, εφόσον το πρώτο επιχείρημα της Gorman αφορούσε τον βιασμό, ο οποίος έχει επηρεάσει προσωπικά την Christie.
«Μου αρέσει η θεατρική ποίηση», είπε η Christie. «Ένα ζωντανό ποίημα που προσελκύει το ενδιαφέρον μπορεί να είναι υπέροχο για το κοινό, αλλά πόσο απογοητευτικό… το ποίημα ήταν υπέρ της άμβλωσης». Και μάλιστα ήταν λάθος! Το πρώτο σημείο στο ποίημα της Gorman υποστήριζε ότι η ποινή για το βιασμό είναι μικρότερη από την ποινή για την άμβλωση μετά τον βιασμό.
Η Christie διευκρίνισε ότι «δεν υπάρχει ποινή για την άμβλωση μετά από βιασμό. Η άμβλωση εξακολουθεί να είναι νόμιμη.»
Η ίδια απογοητεύτηκε γιατί το ποίημα αποδείχθηκε να είναι «απλά μαζεμένες θέσεις υπέρ της επιλογής». Μας δήλωσε: «Το παρακολούθησα μια φορά και άρχισα αμέσως να γράφω την απάντηση στο μυαλό μου. Συνέχισε: «Φαντάζομαι ότι αυτό θα ενοχλήσει κάποιους ανθρώπους, δεν αποτελεί καθόλου κριτική για την Amanda ή το έργο της, αλλά αποκλειστικά για το περιεχόμενο αυτού του ποιήματος. Ελπίζω το ποίημά μου να… φυτέψει λίγους σπόρους ή να ξεθάψει τους επικίνδυνους σπόρους που φυτεύτηκαν στα εντυπωσιασμένα μυαλά που απορρόφησαν το έργο της κ. Gorman».
Στο ποίημά της, «8 λόγοι για να υπερασπιστεί κάποιος σήμερα κάθε ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη», ο πρώτος λόγος της βγαίνει κατευθείαν από την καρδιά της αφού είναι μια γυναίκα που επέζησε από το βιασμό της, τον ξεπέρασε και βρήκε θεραπεία μέσω της γέννησης του παιδιού που συνέλαβε από αυτόν το βιασμό.
Λέει:
Δεν υπάρχει αρκετά σκληρή ποινή για το βιασμό, που θα μπορέσει κάποτε να εξαφανίσει τα σημάδια, να ανάψει ξανά τα αστέρια που έλαμπαν την ώρα της ντροπή της, εκείνο το βράδυ, εκείνο το πρωί, εκείνο το απόγευμα, εκείνη τη στιγμή... Εκείνη τη στιγμή..
Δεν υπάρχει αρκετά αυστηρή ποινή, που θα δικαιώσει τη γυναίκα που κάποτε της έκλεψαν τη ψυχή. Αλλά υποστηρίζοντας πως πρόκειται για τον «έλεγχο.».
Δεν τρομοκρατούμαστε όλοι στην ιδέα πως κάποιος μεγαλύτερος και δυνατότερος θα προσβάλλει το σώμα κάποιου άλλου; Ή ισχύει μόνο όταν αυτή η ενέργεια δεν λέγεται «επιλογή»;
Η Christie απαντά και σε άλλα συνηθισμένα επιχειρήματα υπέρ της άμβλωσης που ακολουθούν στο ποίημα. Ειδικότερα στο δικό της θεατρικό ποίημα δηλώνει:
Αυτή η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί ούτε με τα λόγια, ούτε με τη γροθιά, θέλει κουράγιο, και ψυχή, είναι να δεχτείς να βαδίσεις το δρόμο, και σε κάθε περίπτωση, θέλει αρχοντιά στα λόγια, να προσφέρεις το χέρι, σε μια μητέρα που έχει ανάγκη, στο παιδί της, στα παιδιά της, να σπείρεις έναν σπόρο, και να μην μπεις στη λογική "αφού όμως...", για το πώς έγινε η σύλληψη ενός παιδιού...
Η απλή αλήθεια είναι:
Όταν πρόκειται να ορίσουμε το θέμα της ζωής,
ΔΕΝ έχουμε εμείς την αρμοδιότητα να πούμε
πότε η ζωή ενός άλλου έχει σημασία.
Πολλοί από εκείνους που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τη ζωή του αγέννητου παιδιού, αποδέχονται την «εξαίρεση για τον βιασμό» ως μια ενοχλητική αλλά αναγκαία «επιφύλαξη» ανάμεσα στις κατά τα άλλα συνεπείς θέσεις τους. Άλλοι αισθάνονται άβολα πώς να απαντήσουν όταν τους θέσουν το ερώτημα «τι γίνεται με τον βιασμό;»
Η προσεκτική απάντηση της Christie στο ποίημα της Amanda Gorman «υπέρ της άμβλωσης» μιλάει για την αξία κάθε ανθρώπινης ζωής, ανεξάρτητα από τις συνθήκες σύλληψης. Οι γυναίκες που έχουν επιζήσει από το βιασμό, καθώς και τα αγέννητα παιδιά τους, βοηθιούνται από το θάρρος της Christie να αντιμετωπίζει το ΨΕΜΑ ότι η “άμβλωση θα μπορούσε κάποτε να θεωρηθεί ένα κοινωνικό «καλό» ή ένα «αναγκαίο» κακό.”
Πηγή: https://www.liveaction.org/news/woman-son-conceived-rape-stand-human-life
