Η απάντηση στην άποψη: «Κανείς δεν ξέρει στα αλήθεια πότε αρχίζει η ζωή»! (Do we really KNOW when Life Begins?)

Η απάντηση στην άποψη: «Κανείς δεν ξέρει στα αλήθεια πότε αρχίζει η ζωή»! (Do we really KNOW when Life Begins?)

                

– Ξέρουμε στα αλήθεια το πότε αρχίζει η ζωή;

– Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως αυτό είναι απόλυτα κάποιο μυστήριο και πως η άμβλωση θα έπρεπε να επιτρέπεται.

– Υποστηρίζουν πως το έμβρυο «δεν είναι πρόσωπο» ή, εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι αυτό που ονομάζουμε «αληθινό ανθρώπινο πλάσμα».

– Ή πως είναι μια «εν δυνάμει ζωή», εφόσον βρίσκεται ακόμη μέσα στη μήτρα της μητέρας του.

– Αλλά υπάρχουν δύο προβλήματα με αυτού του είδους τα επιχειρήματα.

– Καταρχάς, ακόμη και εάν ήταν αλήθεια, πως δεν γνωρίζουμε το πότε αρχίζει η ζωή μέσα στη μήτρα, αυτό θα αποτελούσε επιχείρημα εναντίον της άμβλωσης.

– Φανταστείτε πως πηγαίνετε για κυνήγι με ένα φίλο σας και κάποια στιγμή ο ένας χωρίζει από τον άλλο. Αντιλαμβάνεστε ξαφνικά ένα θρόισμα μπροστά σας, στους θάμνους, αλλά δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε εάν είναι ελάφι ή ο φίλος σας.

– Θα πυροβολούσατε ποτέ; Θα ήταν εγκληματική απερισκεψία εάν το κάνατε, γιατί υπάρχει πιθανότητα πίσω από αυτούς τους θάμνους να βρίσκεται μια ανθρώπινη ζωή.

–Κατά τον ίδιο τρόπο, εάν υπάρχει η πιθανότητα πως μέσα στη μήτρα αναπτύσσεται μια ανθρώπινη ζωή, θα είναι απερισκεψία να σκοτώσεις αυτή τη ζωή.

– Και εδώ είναι που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη δεύτερη πλάνη στην επιχειρηματολογία υπέρ των αμβλώσεων: Δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα η ανθρώπινη ζωή να ξεκίνησε μέσα στη μήτρα. Αποτελεί επιστημονική γνώση πως η ζωή αρχίζει κατά τη γονιμοποίηση.

– Τη στιγμή κατά την οποία ένα σπερματοζωάριο συνενώνεται με ένα ωάριο (διαδικασία γνωστή ως σύλληψη ή γονιμοποίηση), ένας νέος, μοναδικός άνθρωπος ο οποίος είναι γενετικά ξεχωριστός και από τους δύο γονείς του έρχεται στη ζωή.

– Φύλο, εθνικότητα, χρώμα μαλλιών, χρώμα ματιών και αμέτρητα άλλα χαρακτηριστικά καθορίζονται εκείνη τη στιγμή.

– Αυτό το γενετικό αποτύπωμα παραμένει το ίδιο για όλη του ή όλη της τη ζωή.

– Μετά τη σύλληψη ένα μωρό αρχίζει να μεγαλώνει με απίστευτα μεγάλη ταχύτητα, ειδικά κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου.

– Η καρδιά του μωρού αρχίζει να χτυπά στην έκτη εβδομάδα της κύησης, που είναι λίγο παραπάνω από τρεις εβδομάδες από τη στιγμή της σύλληψης. Μια νέα μελέτη απεκάλυψε πως ο πρώτος κτύπος της καρδιάς μπορεί να εμφανισθεί ακόμη πιο νωρίς, τόσο πρώιμα σαν να λέμε στην πέμπτη εβδομάδα, που είναι περίπου και η χρονική περίοδος κατά την οποία η μητέρα ανακαλύπτει πως είναι έγκυος.

– Οι πνεύμονες του μωρού και το πεπτικό του σύστημα επίσης αναπτύσσονται. Στις οκτώ εβδομάδες η δραστηριότητα του ανθρωπίνου εγκεφάλου μπορεί να καταγραφεί. Στην πραγματικότητα ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να ωριμάζει ακόμη και μετά τη γέννηση και μάλιστα μέχρι τη δεκαετία των είκοσι χρόνων αυτού του ανθρώπου.

– Στις δώδεκα εβδομάδες, αυτό το μικρούλι παιδάκι μπορεί να καταπιεί, να σφίξει τα χεράκια του σε μικρές γροθιές, να αγγίξει το πρόσωπό του και να ξύσει το κεφαλάκι του.

– Έχει ακόμη ολοκληρωθεί η διάπλαση των δακτύλων του μωρού, τα οποία έχουν και νύχια.

– Τα δακτυλικά αποτυπώματα έχουν διαμορφωθεί ως τις δεκατέσσερις εβδομάδες.

– Στις δεκαοκτώ εβδομάδες τα αυτιά του μωρού μπορούν να ακούσουν μουσική και να αναγνωρίσουν τη φωνή της μητέρας τους.

–Μεταξύ δεκαοκτώ και τριάντα εβδομάδων, οι γιατροί μπορούν να θεραπεύσουν τα αγέννητα μωρά, ενώ αυτά βρίσκονται ακόμη μέσα στη μήτρα, εφαρμόζοντας σωτήριες θεραπείες και επιδιορθώνοντας τις σοβαρές ανωμαλίες που χαρακτηρίζουν κάποιες ασθένειες.

– Στις είκοσι δύο εβδομάδες ή και ακόμη νωρίτερα, τα μωρά είναι δυνατόν να γεννηθούν και να επιβιώσουν εκτός μήτρας.

– Είναι επίσης γεγονός πως τα αγέννητα μωρά παρουσιάζουν συμπεριφορές όπως και οι δικές μας σε καθημερινή βάση.

– Χαμογελούν, αισθάνονται πόνο, βήχουν, χασμουριούνται, έχουν λόξυγκα, αντιδρούν στον ήχο και το φως, κοιμούνται, ενώ είναι πιθανόν πως ονειρεύονται κιόλας.

– Κάποιοι ερευνητές έχουν ακόμη αποδείξει πως τα μωρά είναι μπορεί και να κλαίνε μέσα στη μήτρα.

– Έτσι, όταν μιλάμε για το αγέννητο παιδί και το αποκαλούμε ζυγωτό, βλαστοκύστη ή έμβρυο, ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης που βρίσκεται, αυτό με κανένα τρόπο δεν μειώνει την ανθρώπινη φύση του. Αυτοί είναι όροι που χαρακτηρίζουν την ηλικία του, καθόλου διαφορετικοί από τους όρους βρέφος, νήπιο, έφηβος ή ενήλικας.

– Είναι επίσης λάθος να αποκαλούν κάποιοι το αγέννητο παιδί «παράσιτο» ή να το εξισώνουν με ένα διογκωμένο «θαλάσσιο σφουγγάρι».

– Καταρχήν τα παράσιτα ανήκουν σε διαφορετικό είδος από τον ξενιστή τους και εάν το έμβρυο ήταν παράσιτο τότε το ανοσολογικό σύστημα της μητέρας θα του επιτίθετο, προκειμένου να το καταστρέψει.

– Αντί για αυτό, το σώμα της μητέρας υφίσταται δραματικές αλλαγές προκειμένου να εξασφαλίσει την ανάπτυξη και τη θρέψη του παιδιού της.

– Ακόμη και ο άθεος και υπέρμαχος των αμβλώσεων φιλόσοφος Peter Singer, παραδέχεται πως: «Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι από τις πρώτες ακόμη στιγμές της ύπαρξής του, ένα έμβρυο που έχει συλληφθεί από ανθρώπινο ωάριο και σπερματοζωάριο είναι ανθρώπινη ύπαρξη».

– Υπάρχουν χιλιάδες εγχειρίδια Βιολογίας και Εμβρυολογίας, σύγχρονες μελέτες DNA, ιατρικά λεξικά, καθηγητές Ιατρικής, καθώς και ερευνητές στον τομέα της ιατρικής, που όλοι διαβεβαιώνουν πως η ζωή αρχίζει την στιγμή της γονιμοποίησης.

– Και κάθε μητέρα σαν και μένα, που έχει ζήσει την εγκυμοσύνη, γνωρίζει πως κάθε κλωτσιά ή κίνηση που κάνει το μωρό, είναι η απόδειξη της ζωής που αναπτύσσεται δυναμικά για αυτό το παιδί που μεγαλώνει μέσα στη μήτρα.

– Λοιπόν... Πότε αρχίζει η ζωή;

– Αποτελεί επιστημονική βεβαιότητα πως η ανθρώπινη ζωή αρχίζει κατά τη στιγμή της σύλληψης. Συνεπώς κάθε άμβλωση σκοτώνει ένα αθώο ανθρώπινο πλάσμα. Το να πείτε κάτι διαφορετικό, σημαίνει πως αγνοείτε τα επιστημονικά δεδομένα και χάνετε το θαύμα της ζωής.

 

Πηγή: Live Action

 

 

Σχετικά άρθρα

Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» είναι ένα κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου παιδιού (Pro-life).

Βασική αρχή του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» είναι η επιστημονική θέση ότι αρχή της ανθρώπινης ζωής είναι η πρωταρχική στιγμή της σύλληψης (δηλ. της γονιμοποιήσεως του ωαρίου από το σπερματοζωάριο).

Η ανθρώπινη ζωή που δημιουργείται τη στιγμή της γονιμοποίησης, ως μονοκύτταρος ζυγώτης, είναι ήδη άνθρωπος και αξίζει ως άνθρωπος την τιμή και την προστασία.

Οποιαδήποτε καταστροφική δράση επί της ανθρώπινης ζωής, είτε άμεσα με τη μορφή μηχανικής ή χημικής ή άλλης (π.χ ακτινοβολίας κλπ.) επέμβασης, είτε έμμεσα με τη μορφή στέρησης των υποστηρικτικών της ζωής λειτουργιών, που αφορούν τον νεοσχηματισθέντα άνθρωπο, και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης αυτού (ως ζυγωτού, μοριδίου, βλαστοκύστης, πρώιμα εμφυτευμένου εμβρύου ή επόμενου σταδίου ανάπτυξης έως και τον τοκετό), η οποία οδηγεί σε καταστροφή και τερματισμό της ζωής του, συνιστά αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και είναι πράξη που προσβάλλει άμεσα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή.

Το κίνημά μας για λόγους επιστημονικούς και με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε τέτοια πρακτική και υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή από τη στιγμή της γονιμοποίησης.</p style="text-align: justify;">

Βοήθησε και εσύ το έργο του «Αφήστε με να ζήσω!».