Η παλιμβουλία* του Ελληνικού Δικαίου για τις εκτρώσεις και τα δικαιώματα του εμβρύου
Η …ΑΜΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ
Παραθέτουμε μία μικρή νομική ανασκόπηση για την παλιμβουλία και την αντιφατικότητα του Ελληνικού δικαίου σχετικά με το καθεστώς των αμβλώσεων και για την έναρξη της ζωής, δηλαδή το χρονικό σημείο που ο άνθρωπος γίνεται υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Τελικά, η αθώα ψυχή που δημιουργείται με τη σύλληψη δεν μπορεί να ησυχάσει τις ένοχες συνειδήσεις.
- Ο νόμος δεν συμβαδίζει πάντοτε με το δίκαιο. Γι’ αυτό άλλωστε πολλές φορές προκύπτουν διαφωνίες και μεταξύ των νομικών για τη σκοπιμότητα νόμων, και άλλες φορές πάλι νόμοι κρίνονται αντισυνταγματικοί και αποδοκιμάζονται επισήμως από το Συμβούλιο της Επικρατείας, τον Άρειο Πάγο ή άλλα δικαστήρια. Πολλώ δε μάλλον η διδασκαλία της Εκκλησίας δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να συμφωνεί με την φιλοσοφικές προϋποθέσεις του εκάστοτε νόμου.
- Ειδικά για τον νόμο 1609/1986, που αποποινικοποίησε τις περισσότερες περιπτώσεις αμβλώσεων, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι έρχεται σε αντίθεση με τη συνείδηση ιατρών που σέβονται τη ζωή του αγέννητου παιδιού, από τη σύλληψή του, και είναι εναντίον των εκτρώσεων για ηθικούς ή θρησκευτικούς λόγους.
- Νομολογιακά κρίθηκε με την πολύ σημαντική υπ΄ αριθ. 452/1993 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Φλώρινας ότι επιτρέπεται για λόγους συνειδήσεως ένας ιατρός να απέχει από άμβλωσης.
Το ίδιο όμως δεν θα συνέβαινε εάν ένας ιατρός αρνείτο να παράσχει βοήθεια σε τραυματία. Τότε θα διωκόταν ποινικά για παράβαση καθήκοντος.
Επομένως από το Δικαστήριο αναγνωρίστηκε κατά κάποιον τρόπο και μία επιφύλαξη περί της αντικειμενικής ορθότητας του νόμου αυτού και υπέρ του δικαιώματος των διαφωνούντων πολιτών να μην τον εφαρμόζουν, πράξη που σε άλλες περιπτώσεις ιατρικών αρνήσεων θα ετιμωρείτο.
- Στο ζήτημα περί του πότε θεωρείται ολοκληρωμένος άνθρωπος ένα γονιμοποιημένο ωάριο, ώστε να τύχει εννόμου προστασίας και να γίνει υποκείμενο δικαιωμάτων, υπάρχει αντίφαση μεταξύ των νόμων.
Ενδεικτικά παρατηρούμε ότι:- Ο Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 304, παρ, 4 θεωρεί ότι το έμβρυο δεν δικαιούται προστασίας ζωής πριν την 12η εβδομάδα.
- Ο Αστικός Κώδικας στα άρθρα 35 και 36 θεωρεί το έμβρυο ως υποκείμενο δικαιωμάτων αν γεννηθεί ζωντανό (οποιαδήποτε εβδομάδα).
- Ο νόμος 1650/1986 (άρθ. 28, παρ. 3), για την προστασία του περιβάλλοντος, απειλεί με φυλάκιση δύο ετών τουλάχιστον και χρηματική ποινή, όποιον ρυπαίνει το περιβάλλον σε σημείο που να επέλθει βαριά σωματική βλάβη ή θάνατος εμβρύου. Αξιοπαρατήρητο είναι, ότι ο νομοθέτης δεν κάνει διάκριση ορίου ηλικίας του εμβρύου, αλλά κατά την ερμηνεία του άρθρου, το έμβρυο προστατεύεται οσωνδήποτε ημερών ή εβδομάδων και αν είναι.
- Τέλος, σύμφωνα με το Νόμο 3305/2005, άρθ. 11, εδ. 3γ, επιτρέπονται τα πειράματα σε έμβρυα πριν την 14η ημέρα της ζωής τους.
- Δεν αποτελεί ειλικρινή παιδαγωγική μέθοδο να βαυκαλίζουμε τη συνείδηση της εφήβου, λέγοντάς της να μην αισθάνεται τύψεις γι’ αυτό πού έκανε. Άλλωστε το δράμα της συνειδήσεως πολλών ωρίμων γυναικών για την πράξη αυτή, μαρτυρεί ότι υπάρχουν κάποιοι διαχρονικοί ηθικοί νόμοι, που η παραβίασή τους έχει οδυνηρές συνέπειες στην οντολογία του ανθρωπίνου είναι.
- Τέλος, εμπειρικά διαπιστώνουμε ότι η υπέρβαση των κυριοτέρων ζητημάτων πού θέτουν οι υποστηρικτές των αμβλώσεων βρίσκεται στο σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή, σε όλα τα στάδιά της, αλλά και στην αληθινή αγάπη για τα παιδιά, γεννημένα και αγέννητα.
* παλιμβουλία (η): η τάση να λέει κανείς κάτι και να ξελέει, συχνά αλλάζοντας γνώμη.
Αστικός Κώδικας
Άρθρο 35:
Το πρόσωπο αρχίζει να υπάρχει μόλις γεννηθεί ζωντανό και παύει να υπάρχει με το θάνατό του.
Άρθρο 36:
Ως προς τα δικαιώματα που του επάγονται το κυοφορούμενο θεωρείται γεννημένο, αν γεννηθεί ζωντανό.
