Νέα έρευνα δείχνει πιθανό κίνδυνο για ψυχική και σωματική βλάβη στις γυναίκες που υποβάλλονται κατόπιν επιλογής τους σε φαρμακευτική άμβλωση.
Μια πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα περιγράφει λεπτομερώς τον αυξημένο κίνδυνο να υπάρξουν ψυχολογικές και σωματικές συνέπειες στις γυναίκες που υποβάλλονται εκούσια σε φαρμακευτικές αποβολές. Οι ερευνητές, που συνέταξαν τη μελέτη, αναφέρουν λεπτομερώς τις σοβαρές αρνητικές συμπεριφορικές και τις φυσιολογικές επιδράσεις που παρατηρήθηκαν σε πειραματόζωα (αρουραίοι), τα οποία υποβλήθηκαν σε φαρμακευτική άμβλωση. Αυτή είναι η πρώτη έρευνα του είδους της, η οποία διερευνά τις βιολογικές και συμπεριφορικές συνέπειες της φαρμακευτικά επαγομένης άμβλωσης σε πειραματόζωα.
«Η κατ’ επιλογήν έκτρωση προωθήθηκε στις γυναίκες ανεξάρτητα από την ασφάλειά της ή τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις πάνω στο σώμα και το μυαλό της γυναίκας», δήλωσε η Δρ. Donna Harrison, από την American Association of Pro-life Ob-Gyns (AAPLOG). «Οι ερευνητές των φαρμακευτικών αμβλώσεων επικεντρώθηκαν στο πόσο γρήγορα το φάρμακο θα σκοτώσει το μωρό και πόσο δύσκολο θα ήταν για τους γυναικολόγους να χειριστούν τις άμεσες επιπλοκές της άμβλωσης». Αυτή η μελέτη (που είναι η πρώτη δεν πραγματοποιήθηκε από την βιομηχανία των αμβλώσεων), εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις στη λειτουργικότητα και την ψυχική υγεία των γυναικών, που υποβάλλονται σε φαρμακευτική άμβλωση και τις διαφορές μεταξύ αυτόματης και προκλητής έκτρωσης. Τέτοιες μελέτες θα έπρεπε να έχουν διεξαχθεί πολύ πριν επιτραπεί η διάθεση φαρμάκων που προκαλούν έκτρωση στην αγορά».
«Ο άμεσος στόχος μιας θεραπείας δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ο μοναδικός στόχος της ιατρικής. Η γενική ευημερία του ασθενούς είναι πολύ πιο σημαντική, καθώς και η ελαχιστοποίηση της βλάβης », δήλωσε ο Δρ. Stephen Sammut, Ph.D., από το Franciscan University, ο οποίος είναι ο κύριος ερευνητής της μελέτης. «Όταν χορηγούμε μια αγωγή εξετάζουμε όχι μόνο εάν επιτυγχάνει το στόχο της θεραπείας, αλλά και τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες. Για το λόγο αυτό οι ιατρικές τεχνικές και θεραπείες που απευθύνονται στους ανθρώπους υποβάλλονται σε σημαντική αυστηρή προκλινική θεραπευτική και τοξικολογική αξιολόγηση. Αυτό δεν συνέβη με τα εκτρωτικά φάρμακα, στα οποία ο πρωταρχικός στόχος ήταν ο τερματισμός της εγκυμοσύνης».
«Ο στόχος της νέας μελέτης ήταν, με τη χρήση ενός ζωικού πειραματικού μοντέλου, να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο, να αποτελέσει το θεμέλιο για την περαιτέρω αξιολόγηση της διαδικασίας της φαρμακευτικής άμβλωσης. Η χρήση πειραματόζωων –σε αυτή την περίπτωση αρουραίων– είναι συνηθισμένη στην έρευνα, λόγω της ομοιότητας που υπάρχει στη φυσιολογία, τη νευρολογία, τη νευροφυσιολογία και τις επαγόμενες συμπεριφορές, όπως η αντίδραση στο άγχος. Οι γνώσεις που αποκτήθηκαν, από αυτά τα πειραματόζωα, ωφέλησαν στην θεραπεία πολλών διαταραχών και συνέβαλαν σημαντικά στην πρόοδο της Ιατρικής», συνέχισε ο Sammut.
«Τα ευρήματα της μελέτης μας υπογραμμίζουν την πιθανότητα να υπάρξουν μακροπρόθεσμα αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών που υποβάλλονται σε φαρμακευτική διακοπή εγκυμοσύνης. Στα μοντέλα μας παρατηρήθηκαν συμπεριφορές που θεωρούνται κακοί προγνωστικοί (ανθυγιεινοί) δείκτες. Αυτοί περιελάμβαναν: έλλειψη ενδιαφέροντος για φαγητό, μειωμένη κατανάλωση τροφής, διαταραχή στο μεταβολισμό και την οξειδωτική ισορροπία, κυφωτική–μαζεμένη στάση, μειωμένη διάθεση για φροντίδα της φωλιάς τους, ελάττωση της κινητικότητας, καθώς και άλλες συμπεριφορές δηλωτικές άγχους και κατάθλιψης. Αυτές οι συμπεριφορές δεν παρατηρήθηκαν στους αρουραίους που απέβαλαν με φυσικό τρόπο, ούτε σε αυτούς που ολοκλήρωσαν την εγκυμοσύνη τους. Οι παρατηρήσεις μας είναι πιθανόν ενδεικτικές σημαντικών αλλαγών μέσα στον εγκέφαλο, οι οποίες προκύπτουν από το χημικό τερματισμό της εγκυμοσύνης. Ενώ αυτή η πτυχή μένει ακόμη να διερευνηθεί, θα μπορούσαν να επισυμβούν παρόμοιες αλλαγές και στον ανθρώπινο εγκέφαλο, μετά από το φαρμακευτικό τερματισμό της κύησης. Απαιτούν την προσοχή μας και την περαιτέρω εις βάθος έρευνα, δεδομένου ότι οι φυσιολογικές παρατηρήσεις μας θέτουν σοβαρά την υπόνοια για πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες και στον άνθρωπο», κατέληξε ο Sammut.
Η ερευνητική εργασία: Biological, Behavioral and Physiological Consequences of Drug–Induced Pregnancy Termination at First-Trimester Human Equivalent in an Animal Model (Βιολογικές, Συμπεριφορικές και Φυσιολογικές Επιπτώσεις της Φαρμακευτικής άμβλωσης σε Ζωικό Μοντέλο, ως Ισοδύναμο Άμβλωσης Ανθρώπινου Εμβρύου στο Πρώτο Τρίμηνο Κύησης), δημοσιεύθηκε στο Frontiers In Neuroscience. Front. Neurosci., 29 May 2019, https://doi.org/10.3389/fnins.2019.00544
Οι Ερευνητές και Συγγραφείς είναι: Christina Camilleri, Rebecca M. Beiter, Lisett Puentes, Paula Aracena–Sherck and Stephen Sammut, από τα κάτωθι Πανεπιστήμια:
- · Department of Psychology, Franciscan University of Steubenville, Steubenville, OH, United States · University of Virginia, Charlottesville, United States, and · School of Medicine, Universidad San Sebastián, Conceptión, Chile.
Σχόλιο «Αφήστε με να Ζήσω!»:
Τα αποτελέσματα της σημαντικής αυτής ερευνητικής εργασίας, αναδεικνύουν τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία της γυναίκας, από τη βίαιη–προκλητή χημική έκτρωση. Μέλλει τώρα να διερευνηθεί περαιτέρω, η σχέση αυτής της συμπεριφοράς, με την ορμονική διαταραχή της άμβλωσης, με τη χορήγηση του ανταγωνιστή τής προγεστερόνης (Μιφεπριστόνη), και να γίνει και ο συσχετισμός αυτών των ευρημάτων με τις πιθανολογούμενες επιδράσεις στον εγκέφαλο, τόσο για τα πειραματόζωα όσο και κυρίως για τον άνθρωπο (την έγκυο γυναίκα).
31 Μαΐου 2019, American Association of Pro-life Ob-Gyns
Πηγές:
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnins.2019.00544/full
