Η έγκυος μητέρα με καρκίνο παίρνει θεραπεία και γίνεται καλά, ενώ το μωρό της γεννιέται υγιές!
Από την Cassy Fiano-Chesser, για την ιστοσελίδα Live Action
Πολλοί άνθρωποι, γιατροί και μή, ισχυρίζονται πως η υποστήριξη της αγέννητης ζωής μπορεί να θέσει τη ζωή των γυναικών σε κίνδυνο, όπως στη περίπτωση των εγκύων που εκδηλώνουν καρκίνο. Κάποιοι νομίζουν ότι η έγκυος με καρκίνο δεν μπορεί να λάβει αποτελεσματική θεραπεία παρά μόνο αν υποβληθεί πρώτα σε έκτρωση ή ότι η συνέχιση της εγκυμοσύνης μειώνει την πιθανότητα να έχει καλή έκβαση ο καρκίνος της.
Με τέτοιο συνεχή βομβαρδισμό από τα μέσα ενημέρωσης, είναι λογικό οι γυναίκες να φοβούνται. Τους επαναλαμβάνουν ότι εάν είναι έγκυες και έχουν καρκίνο, πρέπει να προχωρήσουν σε άμβλωση ή αλλιώς θα πεθάνουν. Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Καρκίνος κατά την εγκυμοσύνη
Σύμφωνα με την American Cancer Society, ο καρκίνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σπάνιος, αλλά είναι δυνατόν να συμβεί. Ωστόσο, η επιστημονική εταιρία σημειώνει ότι η προσέγγιση στα συμπτώματα που υποδηλώνουν καρκίνο γίνεται με τον ίδιο τρόπο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως και όταν η ασθενής δεν είναι έγκυος.
Εάν η γυναίκα εντοπίσει μία αλλαγή στο σώμα της που θέλει διερεύνηση, όπως ένα εξόγκωμα ή ένα ανεξήγητο πόνο, οι περισσότερες απεικονιστικές εξετάσεις θεωρούνται ασφαλείς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τόσο για τη μητέρα όσο και για το αγέννητο μωρό της. Αν και μερικές από αυτές περιλαμβάνουν ακτινοβολία, οι περισσότερες μπορούν να γίνουν με ασφάλεια χωρίς καμία βλάβη για το μωρό. Οι πιθανές εξαιρέσεις είναι οι σαρώσεις PET και οι αξονικές τομογραφίες (CT), οι οποίες εκθέτουν το μωρό σε ακτινοβολία. Ωστόσο, υπάρχουν σαρώσεις χαμηλής δόσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος για το μωρό.
Άλλες διαγνωστικές εξετάσει όπως οι βιοψίες, θεωρούνται ασφαλείς, ιδιαίτερα όταν η μητέρα βρίσκεται στο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο. Μόλις μια γυναίκα διαγνωστεί με καρκίνο, οι περισσότερες θεραπείες - η χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση και ακτινοβολία - μπορούν να πραγματοποιηθούν με ασφάλεια. Τελικά, η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, (American Cancer Society), σημειώνει ότι σύμφωνα με τις μελέτες, η έκβαση της νόσου για τις εγκύους και τις μη εγκύους καρκινοπαθείς είναι περίπου η ίδια.
Επιπλέον, μελέτες από το The Lancet και το Lancet Oncology ανέφεραν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες που έλαβαν χημειοθεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν φυσιολογική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένου του IQ, της ακοής και της καρδιακής λειτουργίας.
Χρειάζεται η γυναίκα να κάνει έκτρωση λόγω του καρκίνου;
Σύμφωνα με το National Institutes of Health, οι πιο συχνοί τύποι καρκίνου που διαγιγνώσκονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι του μαστού, του τραχήλου της μήτρας, των ωοθηκών, του θυρεοειδούς, το μελάνωμα και οι καρκίνοι αιματολογικής προέλευσης (δηλαδή η λευχαιμία και το λέμφωμα).
Είναι γνωστό ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να αντιμετωπιστεί με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η χειρουργική επέμβαση και η χημειοθεραπεία μπορούν να χορηγηθούν με ασφάλεια στην έγκυο ασθενή, ιδιαίτερα όταν η γυναίκα έχει φτάσει στο δεύτερο τρίμηνο. Σύμφωνα με το National Foundation for Cancer Research, «η θεραπευτική ομάδα θα εξετάσει πολλούς παράγοντες, όπως τον τύπο, τη θέση, το μέγεθος και το στάδιο του καρκίνου. Ανάλογα με αυτούς τους παράγοντες, η γυναίκα μπορεί να λάβει αμέσως θεραπεία. Ανάλογα με το φάρμακο, η ομάδα μπορεί να συστήσει αναμονή μέχρι να περάσει το πρώτο τρίμηνο (κατά το οποίο αναπτύσσονται τα όργανα του μωρού) ή να περιμένει μέχρι να γεννήσει για να ξεκινήσει τότε τη χημειοθεραπεία».
Η American Cancer Society ανέφερε συγκεκριμένα ότι μελέτες έχουν δείξει ότι η άμβλωση δεν βελτιώνει τα αποτελέσματα για ασθενείς με καρκίνο του μαστού και επίσης σημείωσε ότι η άμβλωση δεν συνιστάται όταν μια έγκυος γυναίκα διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού. Σύμφωνα με την Healthline, όταν συνιστάται η άμβλωση, αυτό συμβαίνει επειδή οι υπεύθυνοι γιατροί δεν γνωρίζουν πώς να θεραπεύσουν με ασφάλεια τη μητέρα προστατεύοντας παράλληλα και το αγέννητο παιδί. «Σήμερα περισσότερες γυναίκες επιλέγουν να θεραπεύσουν τον καρκίνο τους ενώ είναι έγκυες», εξηγεί ο οργανισμός, προσθέτοντας πως «Οι θεραπευτικές επιλογές για εγκύους με καρκίνο είναι ίδιες με τις θεραπευτικές επιλογές για τις μη εγκύους με καρκίνο. Το πώς και το πότε χορηγούνται οι θεραπείες μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το στάδιο της εγκυμοσύνης».
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σύμφωνα με το National Institute of Health, επειδή εμπλέκεται η μήτρα. Ωστόσο, ακόμη και εδώ η θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι δυνατή με τη συνεργασία μιας διεπιστημονικής ομάδας. Πρόσφατες μελέτες ανέφεραν ότι «η στρατηγική θεραπείας έχει αλλάξει σταδιακά από τη ριζική θεραπεία με τερματισμό της εγκυμοσύνης σε πιο συντηρητικές προσεγγίσεις, επιτρέποντας ακόμη και στρατηγικές που προστατεύουν τη γονιμότητα». Τυπικά, η στρατηγική θεραπείας συνεπάγεται αναμονή μέχρι το δεύτερο τρίμηνο, οπότε οι γιατροί μπορούν να προχωρήσουν σε χημειοθεραπεία, ή εάν ο όγκος είναι μικρός, χειρουργική επέμβαση. Μετά τον τοκετό, εάν ο καρκίνος είναι προχωρημένος, οι γιατροί μπορούν να κάνουν ριζική υστερεκτομή ή να συνεχίσουν τη χημειοθεραπεία.
Όταν μια γυναίκα διαγιγνώσκεται με καρκίνο των ωοθηκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η American Pregnancy Association σημειώνει ότι διάγνωση γίνεται η συχνά σε πρώιμα στάδια και η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κίνδυνο για το μωρό. Οι γιατροί μπορούν να πραγματοποιήσουν ετερόπλευρη σαλπιγγοωοθηκεκτομή, αφαιρώντας τη σάλπιγγα και την σύστοιχη ωοθήκη, (από τη μία πλευρά), αφήνοντας τα όργανα στην άλλη πλευρά για να διατηρηθεί η μελλοντική γονιμότητα. Η χημειοθεραπεία στο δεύτερο τρίμηνο είναι επίσης μια επιλογή. Η Healthline ανέφερε ότι, «απίστευτα, τα ποσοστά επιβίωσης για τις εγκύους γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών είναι στην πραγματικότητα υψηλότερα από τις μη εγκύους γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών».
Για τις γυναίκες με καρκίνο του θυρεοειδούς, το Annals of Thyroid δηλώνει ότι το πλάνο θεραπείας είναι το ίδιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όπως και για τις μη εγκύους ασθενείς. Η American Thyroid Association σημειώνει επίσης ότι η εγκυμοσύνη δεν προκαλεί ταχύτερη ανάπτυξη του καρκίνου. Το Ίδρυμα Thyroid, Head, and Neck Cancer (THANC) Foundation, δήλωσε ότι οι γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, αλλά επειδή η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (RAI) δεν είναι ασφαλής, εάν είναι απαραίτητη, οι γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε αυτήν τη θεραπεία μετά τον τοκετό.
Η American Academy of Dermatology ανέφερε ότι το μελάνωμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αντιμετωπιστεί με ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, το πρωτόκολλο θεραπείας για τις εγκύους ασθενείς είναι το ίδιο με οποιονδήποτε άλλο ασθενή. Η χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να πραγματοποιηθεί και οι ενέσεις ιντερφερόνης - μια πρωτεΐνη που βοηθά το σώμα να καταπολεμήσει τον καρκίνο - μπορούν να χορηγηθούν με ασφάλεια χωρίς να βλαφθεί το μωρό. Εάν το μελάνωμα είναι προχωρημένο και έχει εξαπλωθεί στον εγκέφαλο, το Skin Cancer Foundation δηλώνει ότι η θεραπεία ίσως είναι πιο δύσκολη. Ωστόσο, σύμφωνα με την Dr. Marcia Driscoll, αναπληρώτρια καθηγήτρια δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Maryland: «Οι έγκυες γυναίκες με μελάνωμα είχαν πολύ χειρότερη πρόγνωση στο παρελθόν. Τώρα έχουμε ελεγχόμενες μελέτες που υποστηρίζουν ότι μια έγκυος γυναίκα με μελάνωμα πρώιμου σταδίου έχει την ίδια πρόγνωση με μια μη έγκυο γυναίκα (που βρίσκεται στο ίδιο στάδιο μελανώματος)».
Η θεραπεία για τη λευχαιμία είναι η ίδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σύμφωνα με το Leukemia Care. Οι έγκυες γυναίκες μπορούν να λάβουν θεραπεία για τη λευχαιμία μόλις φτάσουν στο δεύτερο τρίμηνο και τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η πρόγνωση μεταξύ εγκύων και μη εγκύων ασθενών είναι παρόμοια. Τα πιθανά προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν εξαρτώνται από το είδος της λευχαιμίας με το οποίο έχει διαγνωστεί η γυναίκα και σε ποια φάση της κύησης βρίσκεται. Εάν εκδηλώσει μια επιθετική μορφή λευχαιμίας, όπως είναι η οξεία μυελογενής λευχαιμία (AML) και διαγνωστεί στο πρώτο τρίμηνο, η θεραπεία μπορεί να μην μπορεί να καθυστερήσει ως το δεύτερο τρίμηνο.
Το λέμφωμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα διαγνωστεί χρησιμοποιώντας βιοψία, μαγνητική τομογραφία ή υπερηχογράφημα, αποφεύγοντας τις σαρώσεις PET λόγω ακτινοβολίας, σύμφωνα με το Lymphoma Action. Όπως και με τους άλλους καρκίνους που αναφέρθηκαν, η χημειοθεραπεία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο πρώτο τρίμηνο, αλλά οι γιατροί μπορούν να θεραπεύσουν με ασφάλεια τη γυναίκα με στεροειδή για να καθυστερήσουν την έναρξη της χημειοθεραπείας μέχρι το δεύτερο τρίμηνο. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με ορισμένες προφυλάξεις που μπορεί να ληφθούν.
Όποιος κι αν είναι ο καρκίνος, είναι σαφές ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, οι έγκυες γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με ασφάλεια χωρίς κίνδυνο για το αγέννητο μωρό τους. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, όπως με το επιθετικό μελάνωμα ή την AML, η χημειοθεραπεία μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσει το πρώτο τρίμηνο και αυτό θεωρείται επικίνδυνο για το μωρό, με κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών ή αποβολής.
Τελικά διαπιστώνεται πως η άμβλωση δεν αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης για τον καρκίνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι περισσότερες έγκυες ασθενείς με καρκίνο έχουν καλά αποτελέσματα και δεν χρειάζεται να προχωρήσουν σε άμβλωση. Μια ομάδα γιατρών - συμπεριλαμβανομένων γυναικολόγων και νεογνολόγων - θα συνεργαστούν ώστε για να βρεθεί ένα σχέδιο θεραπείας που θα κρατήσει ασφαλή τόσο τη μητέρα όσο και το μωρό της.
Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι ο φόβος για τις αμβλώσεις και τον καρκίνο δεν είναι τίποτα άλλο από την εκμετάλλευση των φόβων των γυναικών προκειμένου να προωθηθεί μια ατζέντα υπέρ των αμβλώσεων, ενώ η επιστήμη είναι ξεκάθαρη: οι έγκυες γυναίκες μπορούν να πολεμήσουν τον καρκίνο χωρίς να σκοτώσουν τα αγέννητα μωρά τους.
Πηγή: liveaction.org
