Αντί για αυτά, οι φεμινίστριες τους προσφέρουν αμβλώσεις…
Από τον Raimundo Rojas για το LifeNews
Σε όλη την Λατινική Αμερική, το «Πράσινο Κύμα» έχει γίνει σύμβολο φεμινιστικής υπερηφάνειας, με την θάλασσα από πράσινα κασκόλ και τις οργανωμένες διαμαρτυρίες στα πρωτοσέλιδα από τις 28 Σεπτεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για «Ασφαλείς» και Νόμιμες Αμβλώσεις, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Οι ηγέτιδες του κινήματος ισχυρίζονται ότι μιλούν για λογαριασμό των φτωχών, ιθαγενών, και ξεχασμένων γυναικών. Ωστόσο, οι ίδιες οι γυναίκες που υποτίθεται πως φροντίζουν, υποφέρουν περισσότερο, εξαιτίας αυτών που διεκδικούν οι ακτιβίστριες.
Το «Πράσινο κύμα» θεωρεί την άμβλωση ισότητα για την γυναίκα
Η τελευταία δράση του «Πράσινου Κύματος» διεκδικεί την ευρεία πρόσβαση στο χάπι της άμβλωσης, την μιφεπριστόνη, που θεωρείται από τις δυτικές ΜΚΟ ως ο γρήγορος δρόμος για την ισότητα. Η Λατινική Αμερική, όμως, είναι μια περιοχή όπου τα νοσοκομεία είναι λίγα, οι γιατροί σπάνιοι και ο υποσιτισμός ανεξέλεγκτος, οπότε αυτή η «επιτυχία» αναμένεται να αποβεί καταστροφική, όχι μόνο για τα αγέννητα παιδιά, αλλά και για τις μητέρες τους. Στην Λατινική Αμερική, μια «χημική άμβλωση» δεν πραγματοποιείται σε ένα ιατρικό κέντρο με υγειονομικό προσωπικό. Πραγματοποιείται σε σπίτια με χωμάτινα δάπεδα, σε χωριά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, μεταξύ γυναικών που μπορεί να μην καταφέρουν να δουν ποτέ εκπαιδευμένο γιατρό.
Η Λατινική Αμερική έχει άμεση ανάγκη την ανθρωπιστική βοήθεια
Οι αριθμοί λένε μια ζοφερή ιστορία. Η Παγκόσμια Έκθεση για τη Διατροφή, (Global Nutrition Report), εκτιμά ότι το 17% των γυναικών της Λατινικής Αμερικής σε αναπαραγωγική ηλικία πάσχουν από αναιμία. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων, (World Food Program), αναφέρει ότι πάνω από το 40% του πληθυσμού βρίσκεται αντιμέτωπο με μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική αβεβαιότητα. Στην αγροτική Γουατεμάλα, τα μισά από τα κορίτσια κάτω των πέντε ετών εμφανίζουν σημεία καχεξίας, μια σαφή εκδήλωση του χρόνιου υποσιτισμού. Σχεδόν το ένα τέταρτο των Λατινοαμερικανών εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Για εκατομμύρια γυναίκες, η εγκυμοσύνη συμβαίνει σε ένα σώμα που ήδη είναι επιβαρυμένο από την στέρηση. Δίνοντας σε αυτές γυναίκες ένα φάρμακο που είναι γνωστό ότι προκαλεί έντονη αιμορραγία για έως και δύο εβδομάδες δεν είναι συμπόνια - είναι απάνθρωπο.
Οι επιπλοκές του εκτρωτικού χαπιού αυξάνονται και άλλο σε ένα υποβαθμισμένο σύστημα υγείας
Ακόμα και σε χώρες του «ανεπτυγμένου κόσμου», που διαθέτουν προηγμένα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, η μιφεπριστόνη ενέχει ανησυχητικούς κινδύνους και για την μητέρα. Ορισμένες ανεπτυγμένες χώρες αναφέρουν ότι το 11% των γυναικών που την χρησιμοποιούν καταλήγουν σε τμήματα επειγόντων περιστατικών και οι επιπλοκές της δεν είναι λίγες. Σε αυτές περιλαμβάνονται η σοβαρή αιμορραγία, λοίμωξη, ατελής έκτρωση και η ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. Αυτοί οι αριθμοί προέρχονται από χώρες που διαθέτουν σύστημα ασθενοφόρων και διακομιδής, εξοπλισμένα νοσοκομεία και εκπαιδευμένο προσωπικό. Στις απομακρυσμένες περιοχές του Περού, της Βολιβίας ή του Αμαζονίου, τέτοιες «συνήθεις επιπλοκές» ισοδυναμούν με καταδίκη και της μητέρας σε θάνατο.
Το υγειονομικό σύστημα δεν θα υποστηρίξει την γυναίκα
Η υγειονομική υποδομή αυτών των περιοχών δεν είναι ούτε κατά διάνοια έτοιμη να αντιμετωπίσει το βάρος των επιπλοκών που θα δημιουργήσει αυτό το φάρμακο. Ο Παναμερικανικός Οργανισμός Υγείας (Pan American Health Organization) αναφέρει ότι 20 γυναίκες εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε ώρα στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική από αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη. Οι λόγοι είναι γνωστοί: οι θάνατοι οφείλονται στις «τρεις καθυστερήσεις» - καθυστέρηση στην αναζήτηση φροντίδας, καθυστέρηση στην πρόσβαση στη φροντίδα και καθυστέρηση στην λήψη φροντίδας. Η μιφεπριστόνη πολλαπλασιάζει την καθεμία αιτία θανάτου. Οι γυναίκες θα διστάσουν να ζητήσουν βοήθεια, λόγω φόβου στιγματισμού, δεν έχουν τα μέσα να φτάσουν σε μακρινά νοσοκομεία ή κλινικές και συχνά όταν φτάνουν δεν βρίσκουν ιατρικό προσωπικό. Αυτό που θεωρείται ως πολιτική νίκη του κινήματος της «επιλογής» καταλήγει να γίνει μια ανθρωπιστική τραγωδία.
Οι κοινωνικές ανισότητες φαίνονται εντονότερα στην άμβλωση
Οι υποστηρικτές της άμβλωσης υποστηρίζουν ότι τα χάπια άμβλωσης θα μειώσουν τις μη ασφαλείς αμβλώσεις, αλλά αυτός ο ισχυρισμός καταρρέει όταν εξετασθεί σωστά. Δεν γίνεται συζήτηση καν για μια «ασφαλής άμβλωση», σε ένα σύστημα που δεν μπορεί να παράσχει ούτε τη βασική υγειονομική περίθαλψη. Στην Πόλη του Μεξικού ή στο Σάο Πάολο, οι ελίτ μπορεί να βρουν ιδιώτες γιατρούς για να διαχειριστούν τις επιπλοκές. Οι γυναίκες της υπαίθρου και οι ιθαγενείς, όμως, οι ίδιες γυναίκες που οι ακτιβιστές υπέρ των αμβλώσεων ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται, θα μείνουν να υποφέρουν μόνες τους. Η υπηρεσία του «Πράσινου Κύματος» θα διευρύνει την ανισότητα και δεν θα την τερματίσει.
Η φροντίδα περνά μέσα από τις υποδομές και όχι από την ιδεολογία
Η Χιλή αποδεικνύει ότι η μητρική ασφάλεια δεν εξαρτάται από την πρόσβαση στις αμβλώσεις, αλλά από τις υποδομές. Προς μεγάλη δυσαρέσκεια των φανατικών υπέρ των αμβλώσεων, η Χιλή έχει διατηρήσει τις νόμιμες προστασίες υπέρ της ζωής και ως συνέπεια, έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά μητρικής θνησιμότητας στον κόσμο. Το μυστικό της δεν είναι η ιδεολογία, αλλά οι επενδύσεις. Οι Χιλιανές γυναίκες έχουν καθαρό νερό, διατροφή και επαρκή ιατρική περίθαλψη. Αυτοί είναι οι αντικειμενικοί δείκτες προόδου και όχι οι χημικές «διευκολύνσεις», που προωθούνται από ακτιβιστές που θα επιβιβαστούν στο αεροπλάνο για το σπίτι τους, μόλις φύγουν οι κάμερες.
Ο σεβασμός στην έγκυο γυναίκα περνά μέσα από την φροντίδα της
Το «Πράσινο Κύμα» γεμίζει την ατζέντα του με συνθήματα για «ενδυνάμωση» και «δικαιοσύνη». Κατακλύζοντας, όμως, τα εύθραυστα συστήματα υγείας με την μιφεπριστόνη, δεν πρόκειται να βγάλει τις γυναίκες από την φτώχεια, ούτε θα σώσει τις ζωές τους. Θα τις θέσει σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο, έχοντας σκοτώσει και τα παιδιά τους. Η περιοχή δεν χρειάζεται εισαγόμενη ιδεολογία από τις ΜΚΟ της Ευρώπης ή τους ακτιβιστές της Αμερικής. Χρειάζεται καθαρό νερό, κλινικές και φροντίδα. Το γνήσιο ενδιαφέρον συναντά τις γυναίκες εκεί που βρίσκονται και τους δίνει τα εργαλεία για να ζήσουν με αξιοπρέπεια αυτές και τα παιδιά τους, δεν δίνει χάπια που τις αφήνουν να αιμορραγούν σιωπηλά.
Η Λατινική Αμερική αξίζει κάτι καλύτερο από την επικίνδυνη πλημμύρα του Πράσινου Κύματος. Οι γυναίκες της αξίζουν γιατρούς, όχι συνθήματα. Διατροφή, όχι παραμέληση. Αξίζουν ακόμη ένα κίνημα που εκτιμά, τόσο τη ζωή τους, όσο και τις ζωές των παιδιών που κουβαλούν.
Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου: «Αφήστε με να ζήσω!»
Πηγή: lifenews.com
