Ουάσιγκτον, D.C. Newsroom, 14 Ιουλίου 2020 /(CNA)
Σχόλιο «Αφήστε με να Ζήσω»: Αξίζει να ενημερωθούμε για το πώς γίνονται οι μελέτες που υποστηρίζουν πως οι γυναίκες δεν μετανοούν για την άμβλωση που έκαναν. Παρακάτω περιγράφεται μια τέτοια μελέτη που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε λάθος, ακριβώς για να υποστηρίξει αυτό που ήθελαν οι σχεδιαστές της. Ότι δηλαδή η άμβλωση δεν έχει ψυχολογικές συνέπειες. Βασίστηκε σε αναξιόπιστο δείγμα πληθυσμού, μόνο στις γυναίκες που ήθελαν να συμμετάσχουν, (22% του συνολικού δείγματος), προφανώς οι υπόλοιπες δεν ήθελαν να το συζητήσουν. Χρησιμοποίησε ανομοιογενή δείγματα γυναικών ως προς την ηλικία κύησης. Έγινε στα 5 χρόνια από την άμβλωση, όταν το μεγαλύτερο μέρος των κοριτσιών είναι ακόμη πολύ νέο για να συνειδητοποιήσει την πράξη του. Το δε ερώτημα «εάν η απόφαση ήταν ή όχι η σωστή», κατευθύνει προς την επιδιωκόμενη απάντηση. Η ερώτηση όφειλε να είναι «θα ήθελες να είχες άλλη επιλογή από την άμβλωση» ; Και αυτό διότι στα 5 χρόνια από την άμβλωση είναι πιθανόν πως η νέα γυναίκα εξακολουθεί να είναι παγιδευμένη στα αδιέξοδα που την οδήγησαν στην άμβλωση την πρώτη φορά, οπότε θεωρώντας πως εξακολουθεί να μην έχει άλλη επιλογή θα απαντήσει πως «ναι η άμβλωση ήταν η σωστή απόφαση».
________________________
Μία αναπτυξιακή ψυχολόγος δήλωσε στο CNA ότι γνωστή μελέτη που ισχυρίζεται ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν μετανιώνουν για τις αμβλώσεις τους είναι αναξιόπιστη, και δεν αντιπροσωπεύει με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες βιώνουν την άμβλωση.
Η μελέτη, γνωστή ως «Turnaway Study», είναι το αντικείμενο ενός νέου βιβλίου με τίτλο «The Turnaway Study: Ten Years, a Thousand Women, and the Consequences of Have – or Being Denying- an Abortion, «Η μελέτη Turnaway: Δέκα χρόνια, χίλιες γυναίκες και οι συνέπειες της διάπραξης - ή της άρνησης - της έκτρωσης», της Diana Greene Foster, PhD. Το βιβλίο εκδόθηκε στις 2 Ιουνίου 2020. Η μελέτη Turnaway έγινε από το Advancing New Standards in Reproductive Health (ANSIRH), το οποίο εδρεύει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο. Η ANSIRH διεξάγει επιστημονική έρευνα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό σε θέματα που σχετίζονται με την «αναπαραγωγική υγεία».
Η μελέτη αυτοπροσδιορίζεται ως «η πρώτη μελέτη που εξέτασε αυστηρά τις επιπτώσεις της διάπραξης σε σχέση με την άρνηση μιας επιθυμητής έκτρωσης στις γυναίκες και τα παιδιά τους». Μελέτησε γυναίκες από 30 κλινικές αμβλώσεων σε εθνικό επίπεδο, στις οποίες είτε είχαν αρνηθεί την άμβλωση επειδή πέρασαν το όριο ηλικίας κύησης, είτε την αρνήθηκαν αρχικά λόγω ορίου κύησης αλλά την πραγματοποίησαν αργότερα, είτε έκαναν άμεσα άμβλωση πρώτου τριμήνου.
Τον Ιανουάριο του 2020, οι συγγραφείς της μελέτης ανακοίνωσαν ότι περίπου το 95% των γυναικών που έκανε αμβλώσεις δεν μετάνιωσαν για την απόφασή τους πέντε χρόνια αργότερα ακόμη και αν είχαν αρχικά αισθανθεί λύπη. «Ακόμα κι αν είχαν δυσκολία να πάρουν την απόφαση αρχικά, ή αν ένιωθαν ότι το περιβάλλον τους δεν θα την εγκρίνει, η έρευνά μας δείχνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που κάνουν αμβλώσεις συνεχίζει να πιστεύει ότι ήταν η σωστή απόφαση», δήλωσε η Corinne Rocca, PhD, MPH , αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Μαιευτικής, Γυναικολογίας και Αναπαραγωγικών Επιστημών του USCF, University of California San Francisco. Η Rocca είναι η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Turnaway.
«Αυτό αναιρεί την ιδέα ότι οι περισσότερες γυναίκες υποφέρουν συναισθηματικά από την έκτρωση», ισχυρίστηκε η Rocca. Αλλά η Δρ. Priscilla Coleman, καθ. Ανθρώπινης Ανάπτυξης και Οικογενειακών σπουδών στο Bowling Green State University διαφωνεί με το συμπέρασμα και τη μεθοδολογία της μελέτης. Δήλωσε στο CNA ότι κατά την άποψή της η μεθοδολογία της μελέτης είναι «εξαιρετικά προβληματική».
«Σε οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό πεδίο, δεν θα μπορούσατε να δημοσιεύσετε αυτά τα πράγματα», δήλωσε η Coleman. Και συνεχίζει: «Ο λόγος που η «Turnaway Study» έτυχε ευρείας αποδοχής είναι επειδή τα συμπεράσματά της είναι «πολιτικά σωστά».
Η Coleman έχει καταθέσει ως εμπειρογνώμονας για την άμβλωση και την ψυχική υγεία σε πολιτειακές και αστικές υποθέσεις που αφορούσαν άμβλωση, σε κρατικές νομοθετικές ακροάσεις για την άμβλωση, ενώπιον μιας επιτροπής του Κογκρέσου των ΗΠΑ και σε νομοθετικά σώματα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία.
Η σύνθεση του δείγματος που μελετήθηκε είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που σχετίζονται με τα δεδομένα της έρευνας. «Αρχικά, μόνο το 37,5% των γυναικών που κλήθηκαν να συμμετάσχουν συμφώνησαν να συμμετάσχουν», δήλωσε η Coleman. «Και μετά, κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 42% εγκατέλειψε. Έτσι, τα τελικά αποτελέσματα βασίζονται στο 22% των επιλέξιμων γυναικών.»
Η Coleman ήταν επίσης επικριτική και για άλλες ερευνητικές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν από τους συγγραφείς. Δεδομένου ότι το νόμιμο όριο για τον τερματισμό της εγκυμοσύνης διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία, η μελέτη ενδέχεται να έχει περιλάβει γυναίκες που έκαναν έκτρωση σε σημαντικά διαφορετική ηλικία κύησης, μαζί στην ίδια ομάδα. Πολλές ομαδοποιήσεις δεν έγιναν με σαφήνεια από τους συγγραφείς γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τα συμπεράσματά τους.
Η κοινωνιολόγος δήλωσε ότι τα συμπεράσματα της μελέτης Turnaway δεν συνάδουν με άλλες ακαδημαϊκές έρευνες για το θέμα. «Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας - επιστημονικά άρθρα που έχουν αξιολογηθεί από επιστημονικές επιτροπές - δείχνουν ότι «ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών μετανοούν για την άμβλωσή τους». «Δεν μετανοεί κάθε γυναίκα, ούτε όλες παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα, αλλά υπάρχει αυξημένος κίνδυνος. Και αυτό είναι κάτι που οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν πριν από τη διαδικασία της έκτρωσης.»
Η μελέτη Turnaway απετέλεσε ( σημ. αναξίως) τη βάση για πολλά ακαδημαϊκά άρθρα, όμως δεν δείχνει την πλήρη εικόνα των κινδύνων της άμβλωσης. Οι γυναίκες «έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τι δείχνει η ευρύτερη επιστημονική βιβλιογραφία», δήλωσε η Coleman.
«Υπάρχουν εκατοντάδες μελέτες και εάν (γυναίκες που αναζητούν αμβλώσεις) λαμβάνουν υπόψιν μόνο τα αποτελέσματα της μελέτης Turnaway, δεν ενημερώνονται, αλλά παραπλανιούνται. Και αυτό είναι προβληματικό κατά τη γνώμη μου. "
