Άμβλωση και αυτοκτονία των γυναικών

Άμβλωση και αυτοκτονία των γυναικών

Τελικά, η άμβλωση ενδυναμώνει ή καταρρακώνει τη γυναίκα;

Από το «Αφήστε με να ζήσω!»

Μια νέα μελέτη (1)  που αφορά σε Αμερικανίδες ηλικίας 41-45 ετών και ερευνά το αναπαραγωγικό τους ιστορικό και το ιστορικό αυτοκτονίας τους, κατέληξε πως οι γυναίκες που έκαναν έκτρωση είχαν διπλάσιες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας σε σύγκριση με άλλες γυναίκες.

Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Οι γυναίκες που έκαναν έκτρωση, ειδικά εκείνες που υποβλήθηκαν σε αναγκαστικές ή ανεπιθύμητες αμβλώσεις, δήλωσαν συχνότερα ότι η έκβαση της εγκυμοσύνης τους συνέβαλε άμεσα σε σκέψεις και συμπεριφορές αυτοκτονίας, σε σύγκριση με τις γυναίκες όλων των άλλων ομάδων.

Τα βασικά σημεία της μελέτης: (2)

  • Το 35% των γυναικών που είχαν ιστορικό αμβλώσεων ανέφεραν ότι είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας
  • Το 94% εξ αυτών ανέφερε ότι οι εμπειρίες τους της άμβλωσης συνέβαλαν σε αυτή την απόπειρα.
  • Σε σύγκριση με τις γυναίκες που γέννησαν τα μωρά τους, οι γυναίκες που έκαναν έκτρωση είχαν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν ότι η έκβαση της εγκυμοσύνης τους (ο θάνατος του παιδιού) συνέβαλε σημαντικά στις απόπειρες αυτοκτονίας τους.
  • Οι γυναίκες που ένιωσαν πίεση για να κάνουν έκτρωση, αντίθετα με τις δικές τους αξίες και προτιμήσεις, ανέφεραν το υψηλότερο ποσοστό απόπειρας αυτοκτονίας (46,2%)
  • Οι γυναίκες συχνότερα συσχετίζουν τις αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές με τις εκτρώσεις τους, σε σχέση με εκείνες που έχουν αυτοκτονικές σκέψεις αλλά δεν έκαναν εκτρώσεις, μόνο γέννησαν επιθυμητά παιδιά ή περάτωσαν μία ή περισσότερες «προβληματικές» εγκυμοσύνες.

Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε τα ευρήματα παλαιότερης έρευνας, που αποκάλυπτε ότι σχεδόν το 70% των γυναικών με ιστορικό αμβλώσεων περιγράφουν τις αμβλώσεις τους ως ασυνεπείς με τις δικές τους αξίες και προτιμήσεις, με μία στις τέσσερις να περιγράφει τις αμβλώσεις της ως ανεπιθύμητες ή εξαναγκασμένες.  Είναι κατανοητό, πως εφόσον οι γυναίκες τις περισσότερες φορές οδηγούνται στην άμβλωση από απελπισία ή εξαναγκασμό, αυτό επιβαρύνει εξαιρετικά την ψυχική τους υγεία, οδηγώντας τες και σε απόπειρες αυτοκτονίας. Ωστόσο ακόμη και στις περιπτώσεις που η έκτρωση αποτελεί την «επιλογή» εκείνης της στιγμής, συνοδεύεται επίσης από σημαντική επιβάρυνση της ψυχικής υγείας, η οποία απλά εκδηλώνεται κάπως αργότερα σε σχέση με την εξαναγκασμένη έκτρωση.(3)

Παρά την τραγικότητα της άμβλωσης καμία γυναίκα δεν πρέπει να προχωρεί απελπισμένη σε αυτοκαταστροφικές πράξεις. Η αγάπη του Θεού είναι μεγάλη και το έλεός Του άπειρο. Αγκαλιάζει τη πονεμένη ψυχή, συγχωρεί την αμαρτία, γιατρεύει και τις μεγαλύτερες πληγές. Εάν μια γυναίκα, σε στιγμή σύγχυσης, ενέδωσε στην απατηλή «ευκολία» της άμβλωσης, ας μην απελπιστεί. Το έλεος του Θεού δίνεται πλούσιο μέσα από το μυστήριο της συγχώρεσης και η αγκαλιά του Πατέρα μας θα θεραπεύσει το μεγάλο πόνο της.


Πηγές:

  1. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/0167482X.2025.2455086#abstract
  2. https://www.lifenews.com/2025/02/27/study-finds-women-having-abortions-are-twice-as-likely-to-attempt-suicide
  3. https://afistemenaziso.gr/texts/medical/psychology/ta-psyxologika-provlimata-apo-tin-ektrosi-ginontai-xeirotera-oso-perna-o-kairos

  

 

 

Σχετικά άρθρα

Επιπτώσεις Εκτρώσεων

Επιπτώσεις Εκτρώσεων

Το Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» είναι ένα κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου παιδιού (Pro-life).

Βασική αρχή του κινήματος «Αφήστε με να ζήσω!» είναι η επιστημονική θέση ότι αρχή της ανθρώπινης ζωής είναι η πρωταρχική στιγμή της σύλληψης (δηλ. της γονιμοποιήσεως του ωαρίου από το σπερματοζωάριο).

Η ανθρώπινη ζωή που δημιουργείται τη στιγμή της γονιμοποίησης, ως μονοκύτταρος ζυγώτης, είναι ήδη άνθρωπος και αξίζει ως άνθρωπος την τιμή και την προστασία.

Οποιαδήποτε καταστροφική δράση επί της ανθρώπινης ζωής, είτε άμεσα με τη μορφή μηχανικής ή χημικής ή άλλης (π.χ ακτινοβολίας κλπ.) επέμβασης, είτε έμμεσα με τη μορφή στέρησης των υποστηρικτικών της ζωής λειτουργιών, που αφορούν τον νεοσχηματισθέντα άνθρωπο, και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης αυτού (ως ζυγωτού, μοριδίου, βλαστοκύστης, πρώιμα εμφυτευμένου εμβρύου ή επόμενου σταδίου ανάπτυξης έως και τον τοκετό), η οποία οδηγεί σε καταστροφή και τερματισμό της ζωής του, συνιστά αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και είναι πράξη που προσβάλλει άμεσα το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή.

Το κίνημά μας για λόγους επιστημονικούς και με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε τέτοια πρακτική και υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή από τη στιγμή της γονιμοποίησης.</p style="text-align: justify;">

Βοήθησε και εσύ το έργο του «Αφήστε με να ζήσω!».