Είναι ποτέ δυνατόν μια γυναίκα που είναι χρήστης ουσιών να κρατήσει το μωρό της;

H Simon Biles, είναι Αμερικανίδα Γυμνάστρια. Γεννήθηκε στο Colombus, Ohio, το 1997, έλαβε μεταξύ των πολλών άλλων διακρίσεων 4 χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο στη Γυμναστική στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 1996. Είναι η τρίτη από τα τέσσερα αδέρφια της. H μητέρα της, πάλευε με την εξάρτηση από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, παρ΄όλα αυτά δεν σκότωσε κανένα από τα παιδιά της.

(Πηγή: Σιμόν Μπάιλς - Βικιπαίδεια)

________________

 
Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσετε τους υπέρμαχους των αμβλώσεων να ερωτούν: «Πιστεύετε αλήθεια ότι μια έγκυος γυναίκα εξαρτημένη από την κόκα είναι σε θέση να κρατήσει ένα μωρό που θα μεγαλώσει εθισμένο στο κρακ και θα ζει μέσα στο δρόμο;». Αυτό, φυσικά, είναι ένα ερώτημα με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και σοβαρό προβληματισμό, σχετικά με τη φτώχεια και την αναπηρία του παιδιού. Υπονοεί ουσιαστικά ότι ένα μωρό καλύτερα να καταλήξει νεκρό παρά να γεννηθεί με εθισμό στα ναρκωτικά. Και με τα τόσα πολλά επιχειρήματα που έχουν προηγηθεί, το ερώτημα υποδεικνύει την απάντηση που όφειλε να αναμένει.

Υπάρχουν πράγματι στις μέρες μας παιδιά που γεννήθηκαν με εθισμό στα ναρκωτικά και ζουν με μητέρες που συνεχίζουν να κάνουν χρήση κοκαΐνης, αλλά ας μην ξεχνάμε πως και αυτά τα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή, όπως και όλα τα άλλα πιο τυχερά συνομήλικά τους παιδιά. Το ζήτημα δεν είναι η τοξικομανία, το ζήτημα είναι η αγάπη μας στα παιδιά αυτά και στις μητέρες τους.

Αντιμετωπίζουμε τον εθισμό στα ναρκωτικά σκοτώνοντας όλους όσοι είναι εθισμένοι σε αυτά; Όχι, δεν το κάνουμε. Και σίγουρα δεν μπορούμε να προτείνουμε  μια τέτοια «θεραπεία» για εκείνους που ο εθισμός δεν είναι δικό τους λάθος, δηλαδή για τα παιδιά. Ο μόνος λόγος που η άμβλωση προσφέρεται ως νόμιμη λύση για ένα παιδί που μπορεί να μεγαλώσει εθισμένο στα ναρκωτικά, είναι επειδή εκείνοι που κάνουν την πρόταση είναι άσχετοι (για να μη πούμε πιο βαρύ χαρακτηρισμό) σχετικά με την αξία των αγέννητων παιδιών.

Η τραγική ειρωνεία  σήμερα, είναι ότι οι γυναίκες μπορούν να διωχθούν για «κακοποίηση εμβρύου» εάν λάβουν φάρμακα επιβλαβή για το μωρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, αλλά αυτές οι ίδιες γυναίκες είναι απολύτως ελεύθερες να απευθυνθούν σε κάποιον για να σκοτώσει το μωρό τους, αν οι ίδιες το επιλέξουν. Οι μητέρες είναι ελεύθερες να σκοτώσουν, αλλά όχι ελεύθερες να βλάψουν;!

Η υποκρισία τέτοιων σχιζοφρενικών νόμων αποτελεί ξεπεσμό της Δικαιοσύνης. Τα αγέννητα μωρά πρέπει να προστατεύονται και από τις ενδομήτριες βλάβες και σίγουρα και από τον θάνατο.

(Πηγή: https://abort73.com)