Ο Νέος Άνθρωπος. «Αναπαραγωγικό Δικαίωμα» ή «Δημιουργία»;

Αφήστε με να ζήσω!
Κατηγορία: Νομικά
Ιουνίου 21,2020-12:00 PM
Εμφανίσεις: 2740
Εκτύπωση

 

Αξίζει να σκύψουμε με προσοχή πάνω στο χιλιοακουσμένο σύνθημα των διαδηλώσεων υπέρ των εκτρώσεων πως η άμβλωση πρέπει να υπάρχει γιατί εξασφαλίζει τα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» της γυναίκας.

Τί  είναι όμως τα «Αναπαραγωγικά δικαιώματα»;

Τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα της γυναίκας είναι τα «Νόμιμα δικαιώματα και οι  ελευθερίες της σχετικά με την αναπαραγωγή και την αναπαραγωγική υγεία της».(1)

Η «Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας» (WHO), τα περιγράφει ως εξής: «Τα δικαιώματα αναπαραγωγής βασίζονται στην αναγνώριση του βασικού δικαιώματος όλων των ζευγαριών και των ατόμων να αποφασίζουν ελεύθερα και υπεύθυνα τον αριθμό, την απόσταση και το χρονοδιάγραμμα των παιδιών τους, και να έχουν την πληροφόρηση και τα μέσα για να το πράξουν, καθώς και το δικαίωμα να επιτύχουν τα υψηλότερα επίπεδα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Περιλαμβάνουν επίσης το δικαίωμα όλων να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την αναπαραγωγή χωρίς διακρίσεις, εξαναγκασμό και βία».(2)

«Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών ενδέχεται να περιλαμβάνουν ορισμένα ή όλα τα ακόλουθα: το δικαίωμα στη νόμιμη και ασφαλή άμβλωση, το δικαίωμα στην αντισύλληψη, την απαλλαγή από την βεβιασμένη στείρωση και αντισύλληψη, το δικαίωμα της πρόσβασης σε μια καλής ποιότητας περίθαλψη ως προς την αναπαραγωγική λειτουργία καθώς και το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην πρόσβαση (σημ. εννοεί στην άμβλωση) ώστε να κάνουν ελεύθερες και ενημερωμένες αναπαραγωγικές επιλογές».(3)

Επιπλέον, και μέσα στα πλαίσια του ενδιαφέροντός της για την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών, η «Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας» (WHO), στην Πρότυπη Λίστα για τα βασικά φάρμακα που εξυπηρετούν ένα εθνικό σύστημα υγείας, δηλαδή στο έγγραφο στο οποίο αναφέρονται τα πιο αποτελεσματικά, ασφαλή και οικονομικώς αποδοτικά φάρμακα για τις  κατά προτεραιότητα εμφανιζόμενες ανάγκες της χώρας αυτής, περιλαμβάνει και τα σκευάσματα που αφορούν την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Δηλαδή περιλαμβάνονται  τα αντισυλληπτικά σκευάσματα, τα χάπια της επόμενης μέρας και τα εκτρωτικά χάπια. (World Health Organization Model List of Essential Medicines, 21st List, 2019).(4).

Μια ολόκληρη σειρά σκευασμάτων και φαρμακευτικών προϊόντων προορισμένων για να αποτρέψουν την δημιουργία και επιβίωση των ανθρώπων προτείνονται ως αναγκαία και από τα πλέον επίσημα χείλη.

Αυτά τα σκευάσματα παρατίθενται στους ακόλουθους πίνακες.


Πίνακες από: World Health Organization Model List of Essential Medicines, 21st List, 2019.

Πηγή: https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/325771/WHO-MVP-EMP-IAU-2019.06-eng.pdf?ua=1

 
Είναι σημαντικό να δούμε στο κατάλογο αυτό πως το δίδυμο Μιφεπριστόνης-Μισοπροστόλης δεν αναφέρεται ως εκτρωτικό, αλλά ως Μητροτονικό, δηλαδή ως αγωγή που προκαλεί σύσπαση στο μυομήτριο και τα αγγεία της μήτρας, προκειμένου να σταματήσει μια παθολογική αιμορραγία ή/και να επανέλθει η μήτρα στη φυσική της κατάσταση μετά ένα τοκετό ή μια εγκυμοσύνη με ατυχή έκβαση.(5)

Πραγματική υφίσταται και μία τέτοια δράση των σκευασμάτων, αλλά όλοι γνωρίζουν το πραγματικό σκοπό για τον οποίο προορίζονται αυτές οι ουσίες, ο οποίος είναι η φαρμακευτική άμβλωση. Εδώ όμως η δράση τους αυτή αποσιωπείται, και το μόνο που την υπονοεί είναι η παράπλευρη υποσημείωση πως αυτός ο συνδυασμός του  1χαπιού μιφεπριστόνης με τα 4 χάπια μισοπροστόλης χρησιμοποιείται «όπου είναι επιτρεπτό από τον κρατική νομοθεσία και επιπλέον είναι πολιτισμικά αποδεκτό». Τί νόημα θε είχε μια τέτοια διευκρίνηση εάν τα δύο αυτά χάπια προορίζονταν αποκλειστικά για να  σώσουν μια γυναίκα με μητρορραγία και ατονία μήτρας από τον θάνατο;

Είναι βέβαιο πως στη κοινωνία  μας υφίστανται πολλές αδικίες που αφορούν την καλούμενη «αναπαραγωγική λειτουργία» και τον ερχομό ενός παιδιού στο κόσμο, προβλήματα που έχουν ως κύρια αιτία τις κακές διαπροσωπικές σχέσεις. Ανισότητες, ανωριμότητα και εκμετάλλευση, βία, εξαναγκασμός, κακοποίηση σωματική ή ψυχολογική, είναι κάποια από αυτά. Η αποκατάσταση όμως των προβλημάτων αυτών όπως και η απόδοση «Αναπαραγωγικής Δικαιοσύνης» από έναν οργανισμό του κύρους της WHO, αλλά και οποιουδήποτε ανάλογου φορέα, όφειλε να γίνεται αιτιολογικά και προς όφελος του αδικουμένου.

 Η δικαιοσύνη υπερασπίζεται το θύμα, όχι τους δράστες, και επιπλέον δεν δημιουργεί νέα θύματα. Ποιον υπερασπίζεται εδώ η σχετική νομοθεσία; Μήπως τη γυναίκα; Οι περισσότερες γυναίκες εκβιάζονται στην αποφυγή της εγκυμοσύνης και τη διακοπή της κύησης.(6) Αλλά εδώ υπάρχει και κάτι επιπλέον της εγκατάλειψης της εγκύου γυναίκας. Τα καλούμενα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» ασκούνται εις βάρος των πλέον αδύναμων μελών της κοινωνίας μας.  Αυτών που δεν μπορούν να βγουν με τα πλακάτ στο δρόμο, να καταφύγουν στα δικαστήρια ή στις ΜΚΟ, να καταγγείλουν τους γονείς που τα έκαναν, και δεν ψηφίζουν για να στείλουν δικό τους μήνυμα. Ασκούνται εις βάρος των αγέννητων αλλά ζωντανών κυοφορούμενων παιδιών.

Τί νόημα έχει για εμάς η ανθρώπινη ζωή; Τη θεωρούμε ένα βιολογικό φαινόμενο αναπαραγωγής ή έκφραση μοναδικής και ανεπανάληπτης Δημιουργίας; Αναπαράγονται τα ζώα, ο άνθρωπος Δημιουργείται. Τα «Αναπαραγωγικά Δικαιώματα» απευθύνονται στους γονείς ως κατασκευαστικές μηχανές και όχι ως φορείς του νέου ανθρώπινου πλάσματος και ως συνδημιουργούς του Θεού. Λογαριάζουν δε το παιδί ως βιομηχανικό προϊόν και θέτουν τη δημιουργία του υπό προέγκριση, κοστολόγηση, καταμέτρηση, ποιοτικό και ποσοτικό έλεγχο. Τελικά δε τα «Δικαιώματα» παρέχουν στους «κατασκευαστές» του την επιλογή της  απόρριψης ως  άχρηστου, ανεπιθύμητου, ελαττωματικού ή πλεονάζοντος.

Τέτοιες αντιλήψεις περί «Αναπαραγωγικών Δικαιωμάτων» όπως και  οι συνοδευτικές «Υγειονομικές Υπηρεσίες» που θεωρούν το αγέννητο παιδί εμπόρευμα και αποδίδουν κοινωνική δικαιοσύνη τιμωρώντας το με θάνατο, είναι απαράδεκτες και δεν βρίσκουν σύμφωνο τον άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του, την ανθρώπινη φύση και ζωή και επιθυμεί τα κοινωνικά προβλήματα να λύνονται δίκαια και  στη ρίζα τους.

Είμαστε αντίθετοι σε οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση και παραβίασης ατομικών δικαιωμάτων. Όλοι είμαστε ίσοι, αδέλφια, αγαπητά παιδιά του Θεού Πατέρα μας. Αναγνωρίζουμε όμως ίσα δικαιώματα στην ζωή και για το παιδί που μεγαλώνει μέσα στη κοιλιά της μητέρας του περιμένοντας από εκείνη και από εμάς την αποδοχή, την αγάπη και την έμπρακτη έκφραση της αναγνώρισης και των δικών του ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Βιβλιογραφικές παραπομπές.

Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το άρθρο μοιραστείτε το με τους γνωστούς σας!